jazz blues rock

Fan Page - Facebook

http://static.lafeltrinelli.it/libri/sofia-skleida/2975017

https://www.amazon.it/dp/B06XVY7HL1/ref=tsm_1_fb_lk

https://www.facebook.com/sofiaskleidaΆref=ts&fref=ts

---

Κριτική ανάλυση της ποιητικής συλλογής Oasi dei Sogni (Oνείρων Όαση)

της Σοφίας Σκλείδα 

H ποιητική συλλογή «Oasi dei Sogni», η πρώτη ανθολογία στην ελληνοιταλική της Σοφίας Σκλείδα, είναι  μία αποκάλυψη όπως και μια «όαση», που αναζωογονεί και φέρνει την ειρήνη και την ηρεμία μετά από ένα έντονο ταξίδι στο εσωτερικό της ψυχής. Η αναφορά στα όνειρα, είναι πολύ συγκεκριμένη και η  ποιήτρια  τα επικαλείται συχνά στους  στίχους της, όχι μόνο ως κάτι που λαχταρά για να  επιτύχει την ομορφιά και την ώσμωση ων αναμνήσεων (“Per i tuoi occhi” - «Για τα μάτια σου»), αλλά και ως εύθραυστες επιθυμίες  που κινδυνεύουν να μην πραγματοποιηθούν, να χαθούν  ή ακόμη και να μετατραπούν σε θύματα των ίδιων των θελήσεων (“Linee Aride” – «Άγονες Γραμμές», “Corde intrecciate - «Συμπλεκόμενες χορδές»). Η όαση είναι αψηλάφητη και αόρατη μέχρι να φτάσει  κανείς εκεί. Μόνο τότε συνειδητοποιεί την ανάγκη να την αγγίξει και να γευτεί το θαύμα της ζωής.

Η Σοφία Σκλείδα μάς προσφέρει  μια τέλεια εσωτερική ισορροπία μέσα από την ανάγνωση των ποιημάτων της, δίνοντας ένα όραμα απτής πραγματικότητας μέσα στην οποία  ζει, με προεκτάσεις συχνά ηθικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές. Αυτό φαντάζει  αντίθετο με το όνειρο: ο πραγματισμός ενάντια στον παραλογισμό του ονείρου, της φαντασίας, των επιθυμιών.

Η ποιητική της έμπνευση είναι συγκινησιακή, ρομαντική και γεμάτη πάθος. Δεν μιλάμε εδώ για το σαρκικό πάθος, αλλά το πάθος για τη ζωή, για την καθημερινότητα, τα παιδιά της, για την πατρίδα της (“Incoronamento d’oro” – «Χρυσό στεφάνωμα», “Alexis, il Giovane” – «Αλέξιος ο Νεότερος , “Angeli miei” – Άγγελοί μου»,“Essere inquieto”- «Αδημονώ»).

Η Σοφία Σκλείδα αντιλαμβάνεται την ποίηση ως μέσο ζωής, ως ξεδίπλωμα των λέξεων που χαρίζουν μία μοναδική  βεβαιότητα: την ελπίδα για το μέλλον. Παρά τις αμφιβολίες και τις απορίες που μπορεί να εξάγει  κάποιος από τους στίχους της (“Konstantinou Polis”- «Κωνσταντίνου Πόλις»), παρά τον εκφρασμένο  ψυχικό της πόνο σε ορισμένες περιπτώσεις (“Impossibile fuggire”- «Φυγείν αδύνατον»), η ποιήτρια ελπίζει και το αποτυπώνει με τον πλούτο της ηθικής της δύναμης, με τη διαισθητική  και την εκφραστική της ικανότητα, με τον πρωτότυπο λυρισμό των ποιημάτων της.

Συχνά, στους στίχους της, η Σοφία Σκλείδα, λόγω των κλασικών σπουδών της, μιλάει για τη φιλοσοφία, δηλαδή για την αγάπη για τη  σοφία που είναι σύμφυτη με το όνομα της ποιήτριας, σαν να υπήρχε μια προκαθορισμένη μοίρα που την οδήγησε σε αυτό από τη γέννησή της. Διαισθητικά, με τη χρήση του λόγου και με εννοιολογικές αναλύσεις, προβάλλει τις φιλοσοφικές της γνώσεις, κάνοντάς μας να προβληματιστούμε  για τη ζωή μας ,που στην πραγματικότητα δεν μοιάζει να είναι τίποτα άλλο παρά ένα «αστείο» (“Scherzando giustamente”- «Αστειευόμενοι Ορθώς», μάλλον θλιβερό, γιατί δεν ζούμε αιώνια, παρά μόνον τα έργα μας.  Εξ ου και η ελπίδα ,που είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης και  αντανακλάται άψογα σε αυτή την ανθολογία.

Η Σοφία Σκλείδα, με την ποιητική της συλλογή «Oasi dei Sogni,» μάς δωρίζει ένα μαργαριτάρι που θα φυλάξουμε ως θησαυρό στις καρδιές μας και που θα μελετήσουμε και θα ξαναδιαβάσουμε για  να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο  που μας περιβάλλει.

 

Elisabetta Bagli, Συγγραφέας, Λογοτέχνιδα, Κριτικός λογοτεχνία