jazz blues rock

Η τραγουδοποιός Κατερίνα Μακαβού, μας συστήθηκε δισκογραφικά στα τέλη του 2008 με τον δίσκο "Μικρά Μυστικά". Ωστόσο το κοινό την γνώρισε μέσα από τις συνεργασίες της με πολλούς συνθέτες και τραγουδοποιούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Λουδοβίκος των Ανωγείων κ.α. Τελευταίος σταθμός ήταν η πολύ σημαντική συνεργασία της με τον Διονύση Σαββόπουλο στο Ηρώδειο, στο εξαιρετικό αφιέρωμα για τον Μάνο Χατζιδάκι.

Τώρα η Κατερίνα Μακαβού, μας παρουσιάζει την δεύτερη προσωπική της δουλειά με τίτλο "Άλλη μια ώρα". Ο δίσκος περιλαμβάνει εφτά τραγούδια και δύο ορχηστρικά. Εκτός από τις δικές τις δημιουργίες "Το καράβι που φεύγει", "Άλλη μια ώρα" και το "Πόσα παράπονα", στον δίσκο συναντάμε τον Οδυσσέα Ιωάννου, να συμπράττει στιχουργικά στο "Πόσα Παράπονα", τον Θανάση Dzingovic στίχους και μουσική στον "Tρελό" και στο "Ψυχή δεν έχει", τον Δημήτρη Δημητρακόπουλο στο "Περί έρωτος" και τον Κίμωνα Χαραλάμπους στο "Nερό". Δίσκος ταξιδιάρικος, μελαγχολικός και απόλυτα ειλικρινής. Ενορχηστρώσεις προσεγμένες, υπέροχα δεμένες με την ζεστή και καθαρή ερμηνεία της φωνής. Η Κατερίνα Μακαβού με μια ήρεμη δύναμη και απλότητα καταφέρνει να περάσει την πιο ρετρό διάθεσή της με έναν πολύ μοντέρνο ηχητικά τρόπο, πάντα σε συνεργασία με τον εξαιρετικό συνεργάτη της, κιθαρίστα και ενορχηστρωτή Θανάση Dzingovic μόνιμο μέλος των B Movies.

Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη μουσική;

Εκεί γύρω στα 15 αν θυμάμαι καλά… Είναι άλλωστε και η ηλικία που αρχίζουμε να ψάχνουμε το δικό μας "θεματάκι", και προσπαθούμε να βρούμε και τρόπους να το εκφράσουμε.

Επέστρεψες στη δισκογραφία με μια καινούργια κυκλοφορία που φέρει τον τίτλο “Άλλη μια ώρα”. Μίλησε μας για το υλικό αυτής της δουλειάς.

Πρόκειται για μια δουλειά για την οποία είμαι τόσο χαρούμενη! Είναι ένα υλικό που το δουλέψαμε αρκετά ηχητικά μαζί με τον Θανάση Dzingovic, ο οποίος επιμελήθηκε και τις ενορχηστρώσεις.

Προσπαθήσαμε σε αυτό τον δίσκο να υπάρχει μια ηχητική ομοιομορφία και μια συγκεκριμένη αισθητική. Πιάσαμε τα τραγούδια  όχι από την πλευρά τους την αναμενόμενη, αυτήν που μας "φώναζε", αλλά από την άλλη, την πιο χαμηλόφωνη, και προσπαθήσαμε να τους δώσουμε μια πιο πειραματική προσέγγιση και έναν πιο εναλλακτικό ήχο.

Αλήθεια πως προέκυψε ο τίτλος του δίσκου;

Ο τίτλος του δίσκου προέκυψε από το ομώνυμο κομμάτι που υπάρχει μέσα στην δουλειά. Το 'άλλη μια ώρα', είναι τα πράγματα εκείνα που  ξανά και ξανά επαναλαμβάνουμε μέχρι να βρούμε τον τρόπο κάποια στιγμή να λυτρωθούμε από αυτά.

 Όπως και στην πρώτη σου δουλειά δίνεις έμφαση τόσο στο στιχουργικό όσο και στο μουσικό κομμάτι. Από πού εμπνέεσαι όταν αποφασίζεις να δουλέψεις ένα μουσικό θέμα ή να καταπιαστείς με ένα στίχο;

Συνήθως αυτά προκύπτουν μέσα από το παίξιμο. Παίζοντας δηλαδή στην κιθάρα κάποιο θέμα, μπορεί να οδηγηθείς κάπου αλλού, και αυτό να γίνει μια καινούργια ιδέα για κάποιο κομμάτι. Οι στίχοι πάλι έρχονται και σε βρίσκουν σε ανύποπτο χρόνο. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους αποτυπώσεις και να μην τους προσπεράσεις. Την έμπνευση στην δίνουν μόνο οι "μεγάλοι". Ενα ωραίο κομμάτι που θα ακούσεις, μια κουβέντα που κάποιος μπορεί να σου πει, αρκούν αν η κεραίες σου είναι ανοιχτές.

Κατερίνα Μακαβού – Μια πεταλούδα

Εδώ συγκριτικά με τη πρώτη σου δισκογραφική εργασία εμβαθύνεις ακόμα περισσότερο στον ακουστικό ήχο και σε πιο  “λιτές” ενορχηστρώσεις. Ηθελες εξαρχής να «φτιάξεις» ένα τέτοιο δίσκο ή προέκυψε αυτό στη πορεία;

Όπως σου είπα και πριν το ύφος που θα είχε αυτός ο δίσκος υπήρχε στο μυαλό μου, ωστόσο μέσα από την δουλειά στο στούντιο προκύψαν ιδέες και πράγματα τα οποία δεν ήταν προδιαγεγραμμένα, αλλά οδήγησαν με τον τρόπο τους το όλο πράμα προς μια κατεύθυνση.

Σε αντίθεση με τα «Μικρά Μυστικά» η καινούργια σου δουλειά δεν έχει την …απτή αίσθηση του cd αλλά αυτή του digital format. Πιστεύεις ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγηθούμε σε αυτό το νέο τρόπο προώθησης και διανομής της μουσικής;

Μα έχουμε ήδη οδηγηθεί. Είναι μια καινούργια κατάσταση που όπως όλοι γνωρίζουμε, στο εξωτερικό, θεωρείται πια παγιωμένη. Και στην τελική μάλλον καλύτερη… Όύτως η άλλως όλοι τρέχουμε για τα πάντα όσον αφορά την δουλειά μας και με την βοήθεια ανθρώπων και φίλων προσπαθούμε να τα συντονίσουμε όλα!

Ποιά η δική σου σχέση με τον κόσμο του διαδικτύου και δη αυτόν των social networking;

Αναγκαστική! Δεν το έχω και πολύ καλά το θέμα, όμως προσπαθώ να το μάθω γιατί είναι πολύ σημαντικό εργαλείο για την δουλειά μου.

Ποιές είναι οι κυκλοφορίες που άκουσες τελευταία και σου άρεσαν;

What we saw from the cheap seats" Regina Spector, Other Lives, Dark Dark Dark.

Μέχρι στιγμής γράφεις στίχους μόνο στα ελληνικά και έχω την αίσθηση πως αυτό το κάνεις συνειδητοποιημένα. Σε απασχολεί καθόλου η επιλογή της γλώσσας, θα μπορούσες ας πούμε να γράψεις ένα αγγλόφωνο κομμάτι;

Η ελληνική γλώσσα είναι τόσο  πλούσια, σημαντική και αστείρευτη.

Δεν μπορώ να αντιληφθώ ότι κάποιος εκφράζει τα πιο βαθειά του συναισθήματα σε άλλη γλώσσα από την μητρική του, και ένας λόγος παραπάνω όταν είναι η ελληνική... Και στο λέω εγώ που ακούω πάρα πολύ ξένη μουσική, σχεδόν αποκλειστικά. Και ναι, έχω γράψει σε αγγλικό στίχο κάποιες φορές, άλλα στα "σοβαρά" επιστρέφω πίσω.

Τι set χρησιμοποιείς στις ζωντανές εμφανίσεις σου;

Συνήθως όπου υπάρχει η δυνατότητα, παίζω full band... μ'αρέσει, και στην συγκεκριμένη φάση εξυπηρετεί και τις ηχητικές ανάγκες του τελευταίου δίσκου. Αλλά κάνω και αρκετά set με ακουστικό σχήμα, ακόμα και δύο άτομα. Εχει άλλη χάρη και το ακουστικό, είναι ο πυρήνας της μουσικής σου... Γυρνάς στην στιγμή που ήσουνα εσύ και "αυτό".

Μίλησε μου για τους μουσικούς που έλαβαν μέρος στις ηχογραφήσεις αλλά και για τους υπόλοιπους συντελεστές αυτής της δουλειάς.

Κόσμος αρκετός και σημαντικός.

Ας ξεκινήσω από τον βασικό συντελεστή του δίσκου τον Θανάση Dzingovic, στην ενορχήστρωση και παραγωγή. Οι εξαιρετικοί μουσικοί Αρης Χατζησταύρου, Ορέστης Μπενέκας, Θανάσης Dzingovic, Διονύσης Μακρής, Αλέκος Σπανίδης, Μιχάλης Βρέττας, Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου, Δημήτρης Δημητρακόπουλος. Εκτός από τα δικά μου τραγούδια, μου χάρισαν τα όμορφα τραγούδια τους, ο Δημήτρης Δημητρακόπουλος, Κίμωνας Χαραλάμπους, ο Οδυσσέας Ιωάννου και ο Θανάσης Dzingovic.

Εξίσου βασικοί συντελεστές της όλης δουλειάς είναι ο Χρήστος Ζαφειριάδης, από το Bob Studio, που επιμελήθηκε το artwork του δίσκου, ο Παναγιώτης Ζαφειριάδης που έφτιαξε το official site (www.katerinamakavou.gr), μέσα από το οποίο είναι διαθέσιμος ο δίσκος, η Μαρία Ντελάκου στην φωτογράφηση και αλλοι πολλοί!

Μέσα στη κρίση που μέρα με τη μέρα βαθαίνει όλο και περισσότερο πόσο εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να υποστηρίξει την τέχνη του, την δική του εργασία; Από την άλλη η τέχνη λειτουργεί ως φάρμακο σε αυτήν την άρρωστη κατάσταση, ως αντίδοτο κόντρα στους δύσκολους καιρούς;

Ναι είναι δύσκολο, αλλά πάντα ήταν δύσκολο να κάνεις και να υποστηρίζεις  πράγματα που δεν ακολουθούν την περπατημένη. Σε όλες τις εποχές το ίδιο συνέβαινε, ας μην γελιόμαστε. Ενας λόγος παραπάνω τώρα, κανείς δεν έχει να χάσει τίποτα και όλοι το έχουν γυρίσει στο λιτό και το προσιτό. Το θέμα είναι τι κάνεις όταν έχεις να χάσεις, εδώ σε θέλω.

Αν σου έλεγα να διαλέξεις ένα τραγούδι από το “Άλλη μια ώρα” ποιό θα ήταν αυτό;

EναΆ μόνο έναΆ... Το "Αλλη μια ώρα" θα διάλεγα, και τον "Τρελό". Δύο είπα τελικά…

Τα επόμενα μουσικά σχέδια της Κατερίνας Μακαβού είναι;

Δουλειά και συναυλίες. 1 Μαρτίου παίζω στο PassPort στον Πειραιά, με όλη την σύνθεση της μπάντας του δίσκου, και έπεται συνέχεια. Θέλω σιγά σιγά να αρχίσω να ξεσκαρτάρω και το καινούργιο υλικό... Αλλά έχουμε καιρό μέχρι τότε.