jazz blues rock

Χάρης Πανόπουλος : Ξεκινώντας με δυο singles, «Εσπέρα» και «πράσινες γραμμές»…

Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη μουσική;
Θυμάμαι τον εαυτό μου στα έξι μου χρόνια να θέλω σαν τρελός να μάθω ντραμς. Λόγω του πολύ μικρού της ηλικίας ο διευθυντής του ωδείου που με είχαν πάει οι γονείς μου, τους συμβούλεψε πως πρέπει να ξεκινήσω με κάποιο κλασσικό όργανο. Το πιάνο ήταν το πλησιέστερο, καθώς θεωρούσα πως έχει μια συνάφεια με τα ντραμς διότι βάραγα τα πλήκτρα και άκουγα κάποιο είδος ήχου να παράγεται . Κάπως έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με την μουσική. Στα δεκαοχτώ μου αποφάσισα να μάθω λαούτο, μετά από ένα κενό διάστημα έξι χρόνων που είχα σταματήσει την μουσική, και πλέον είναι ο καθημερινός μου σύντροφος σε χαρές και λύπες. 

Επέστρεψες στη δισκογραφία δυο καινούργια singles  τις «Πράσινες γραμμές» και την «Εσπέρα». Μίλησε μας για αυτά, πως προέκυψε ο τίτλος τους κτλ.
Οι ‘’Πράσινες γραμμές’’ ήταν η πρώτη μου ερμηνευτική απόπειρα και είχα την μεγάλη τύχη και χαρά να συνεργαστώ για αυτό το αποτέλεσμα με δυο εξαιρετικούς ανθρώπους. Η Ελένη Σιούφτα με την τρομερή της γραφή και ο δάσκαλός μου στο λαούτο Γιάννης Κακλής με τις υπέροχες μελωδίες του, ήταν οι συντελεστές αυτού του τραγουδιού. Τώρα όσο αναφορά το εκπληκτικό ποίημα του Κ. Καρυωτάκη ‘’Εσπέρα’’, την μελοποίηση υπογράφει ο Γιώργος Καραμήτρος. Μου άρεσε πάρα πολύ η μουσική προσέγγιση του ποιήματος και η απάντηση μου όταν μου ζήτησε να το ερμηνεύσω την πολύ εύκολη. Τους ευχαριστώ όλους μέσα απ’ την καρδιά μου για την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου. 

Ανάμεσα σε άλλα σπούδασες λαούτο με δάσκαλο τον Γιάννη Κακλή. Γενικότερα ποια όργανα και ποια ηχοχρώματα είναι αυτά που σου ταιριάζουν περισσότερο; Από την άλλη θα ήθελες να εμβαθύνεις στις δυνατότητες κάποιου οργάνου;
Θεωρώ πως τα παραδοσιακά ηχοχρώματα και όργανα ταιριάζουν περισσότερο στην φιλοσοφία και ιδιοσυγκρασία μου. Κάθε όργανο έχει την χάρη και την ομορφιά του. Μακάρι να μπορούσα να παίξω όλα τα όργανα που υπάρχουν αλλά προς το παρόν αφοσιώνομαι στο λαούτο, μιας και κάθε μέρα ανακαλύπτω και μια καινούργια πτυχή του.

Ποια η δική σου σχέση με τον κόσμο του διαδικτύου και δη αυτόν των social networking;
Τον τελευταίο χρόνο έχω αρχίσει να ασχολούμαι περισσότερο με τον κόσμο του διαδικτύου και συγκεκριμένα με τα social network. Δεν μπορώ να πω ότι με εξιτάρει αυτός ο νέος κόσμος ανακάλυψα προσφάτως, αλλά πλέον είναι ανάγκη διότι όλα γίνονται μέσω internet. Η δουλειά όλων των καλλιτεχνών προωθείται πλέον μέσω διαδικτύου.

Ποιές είναι οι κυκλοφορίες που άκουσες τελευταία και σου άρεσαν;
Ξεχωρίζω ιδιαίτερα τον δίσκο ΄ΚΥΡΒΑ’, σε συνθέσεις του Νίκου Μαστοράκη και ερμηνείας του Σωκράτη Μάλαμα. Βεβαίως η ξεχωριστές συμμέτοχες της Μαρίνας Δακανάλη και του Ψαραντώνη, δίνουν μια ακόμα πιο γλυκιά γεύση σε αυτόν τον δίσκο. Ο ‘Καπετάνιος’ και το ‘Μυστικό’, είναι δυο από τα τραγούδια που ξεχωρίζω από τον δίσκο που προανέφερα. 

Από πού εμπνέεσαι ώστε να δημιουργήσεις ένα στίχο ή ένα μουσικό θέμα;  
Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να με εμπνέει. Μπορεί να μου δώσει τροφή για δημιουργία ένα όμορφο απόγευμα καθισμένος στο μπαλκόνι και χαζεύοντας το δρόμο, μέχρι και οι αντιδράσεις των ανθρώπων που περιμένουν υπομονετικά στην ουρά μιας δημοσίας υπηρεσίας. Το καθετί σου δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα, που πρέπει να τα αποδόσεις είτε στο χαρτί είτε στο πεντάγραμμο.

Μέσα στη κρίση που μέρα με τη μέρα βαθαίνει όλο και περισσότερο πόσο εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να υποστηρίξει την τέχνη του, την δική του εργασία; Από την άλλη η τέχνη λειτουργεί ως φάρμακο σε αυτήν την άρρωστη κατάσταση, ως αντίδοτο κόντρα στους δύσκολους καιρούς;
Την τέχνη σου πρέπει να την υπερασπίζεσαι περισσότερο σε καιρούς αφθονίας διότι είναι πολύ εύκολο να αποπροσανατολιστείς. Τόσα χρόνια με αυτό το πρότυπο της ψεύτικης ζωής που μας πλασάρανε και όλος ο κόσμος θεωρούσε πως αυτό είναι το φυσιολογικό, χάσαμε όλοι μας την έννοια της τέχνης. Παρόλα αυτά ένα μικρό κομμάτι της ελληνικής σκηνής διατήρησε και ευτυχώς δηλαδή την ουσία της, σε στίχο και μουσική. Η τέχνη λειτουργεί ως αναλγητικό στις εποχές που ζούμε αλλά το ζητούμενο είναι το πως θα γιατρέψουμε αυτή την άρρωστη κατάσταση. Λύσεις και τρόποι υπάρχουν. Αρκεί τα ματιά μας να είναι πραγματικά ανοιχτά. 

Τα επόμενα μουσικά σχέδια του Χάρη Πανόπουλου είναι;
Βρίσκομαι στο στούντιο αυτή την στιγμή, ηχογραφώντας τα κομμάτια που θα απαρτίζουν τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο. Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι σε εξέλιξη, καθώς μετά τον Πολυχώρο του Πασάγιο 8 που εμφανιζόμαστε  θα ακολουθήσουν και άλλες μέσα στην άνοιξη. 

Κάτι για το τέλος… Μέσα σε αυτό το χάος κάνεις όνειρα;
Όποιος δεν κάνει όνειρα δεν υφίσταται σαν άνθρωπος. Δεν γίνεται να μην ονειρεύεσαι. Είναι μια διαδικασία που δεν σταματά ποτέ, σε κρατά σε εγρήγορση και σου δίνει λόγο να υπάρχεις και να πολεμάς καθημερινά για να φτάσεις εκεί που επιθυμείς. Προσωπικά, λατρεύω να ‘’πιάνω’’ τον εαυτό μου να κάνει όνειρα!