jazz blues rock

Συνέντευξη Sakis Tolis

O Σάκης Τόλης ανοίγει τα χαρτιά του στην πιο ανατρεπτική συνέντευξη!

«Το σίγουρο μήνυμα που περνάμε είναι ένα Non Serviam! »

«Αλλά θεωρώ πως η αγάπη μου και η αδρεναλίνη για τη μουσική με έχει οδηγήσει εδώ. Ώστε να είμαι δυνατός κάθε βράδυ».

---

Το να ξεκινήσεις μια ‘Black Metal’ μπάντα στην Ελλάδα πριν από σχεδόν 30 χρόνια, σε εποχές που μόνο ως κάτι εξωγήινο θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυτή η μπάντα να εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και σήμερα, έχοντας φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται με ότι και αν σημαίνει αυτό, σίγουρα είναι κάτι αξιομνημόνευτο… Μιλήσαμε με τον Σάκη Τόλη, έναν άνθρωπο που έδωσε την οπτική του σε αυτό που λέγεται μουσική, και που συνεχίζει να παλεύει γι’ αυτό που ονομάζεται ‘‘μουσική έκφραση’’, αποκαλύπτοντας τα επόμενα σχέδια των Rotting Christ.

Καλησπέρα λοιπόν και καλώς ήρθες στο JazzBluesRock.gr!

Αλήθεια ποια η σχέση σου με τη Jazz τα Blues ή και την κλασική μουσική;  Είναι είδη που ακούς και αφουγκράζεσαι; Γιατί αν κρίνω από τις τελευταίες δισκογραφικές δουλειές το σίγουρο είναι πως σου αρέσει να παντρεύεις πολλά και διαφορετικά στοιχεία μεταξύ τους.

Για να πω την αλήθεια δεν είμαι και πολύ «οπαδός» των συγκεκριμένων μουσικών ειδών αλλά σίγουρα τις σέβομαι και γιατί όχι τις αφουγκράζομαι μιας και όταν δημιουργώ ανοίγω το μυαλό μου όσο περισσότερο μπορώ και πολλές φορές φτάνω στα μουσικά «λημέρια» που ανέφερες!

«Ο κάθε άνθρωπος έχει βαθιά ριζωμένες μέσα του αρχέγονες μελωδίες»

Μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιους καλλιτέχνες  από αυτά τα στρατόπεδα, που σε έχουν αγγίξει περισσότερο;

Θα ακουστώ «εύκολος» ή καλύτερα «μη ψαγμένος» για το συγκεκριμένο χώρο, αλλά όταν ακούω την απλότητα και την αμεσότητα που διακατέχει τη φωνή του John Lee Hooker, το σαξόφωνο του John Coltrane ή την κιθάρα του Stevie Ray Vaughan δεν γίνεται να παραβλέψω το γεγονός πως υπάρχουν δονήσεις!

Πάντως Πιστεύω πως πολλά σας κομμάτια θα είχαν ενδιαφέρον και σε ορχηστρικό/χορωδιακό επίπεδο είτε studio είτε live αυτό είναι κάτι που το έχεις σκεφτεί γα το μέλλον; (βλέπε Dimmu Borgir)

Ίσως αλλά δεν είναι στα πλάνα μας διότι βλέπουμε με «άλλο μάτι» τη συγκεκριμένη μουσική δεν είναι τα χωράφια μας η κλασσική μουσική και σίγουρα δεν θέλουμε να κάνουμε πράγματα στα οποία δεν είμαστε καλοί.

Κάτι το οποίο εκπλήσσει ευχάριστα είναι το γεγονός πως αξιοποιείς καταλυτικά την ελληνική μουσική παράδοση τόσο σε επίπεδο οργάνων, χορωδιών όσο και κλιμάκων, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, διευρύνοντας τους ορίζοντες. Αυτό είναι κάτι που σε απασχολεί και το παρακολουθείς γενικότερα;

Ο κάθε άνθρωπος έχει βαθιά ριζωμένες μέσα του αρχέγονες μελωδίες που προέρχονται από το παρελθόν, από το μακρινό παρελθόν θα έλεγα και αυτό είναι κάτι που μας αγγίζει και οδηγεί στην εξωτερίκευση τους με διακριτικό αλλά γεμάτο σεβασμό τρόπο.

«έπαιρνα το τραίνο και πήγαινα σε όλη την Ευρώπη μόνος μου, απλά και μόνο για να ανακαλύψω άλλες κουλτούρες…»

Το τελευταίο album με τον ελληνικό τίτλο ‘’ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ ‘’  περιλαμβάνει μέσα μια πλειάδα θεμάτων, ιστοριών μύθων και γλωσσών που πραγματικά αναρωτιέται κανείς για την έρευνα που έχει γίνει για αυτά τα κομμάτια. Είσαι ερευνητής της παγκόσμιας ιστορίας και της μυθολογίας; Πόσο καιρό σου πήρε να ολοκληρώσεις αυτό το έργο;

Ε σίγουρα το τελευταίο μας άλμπουμ θα το χαρακτήριζα ως πολύ-πολιτισμικό και είναι το αποτέλεσμα βαθέως προσωπικού μου ενδιαφέροντος για τους υπόλοιπους πολιτισμούς συμπεριλαμβανομένου προφανώς και του Ελληνικού. Είχα πάντα αυτή την ανησυχία και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ταξίδευα…, έπαιρνα το τραίνο και πήγαινα σε όλη την Ευρώπη μόνος μου, απλά και μόνο για να ανακαλύψω άλλες κουλτούρες… και ως συνέπεια κάποια στιγμή μου γεννήθηκε η αντίστοιχη καλλιτεχνική αναζήτηση με αποτέλεσμα να φτάσω στο 12ο κατά σειρά άλμπουμ και πραγματικά να αισθάνομαι υπερήφανος όταν ακούω πως είναι ίσως ‘αν όχι το καλύτερο’ τότε ένα από τα καλύτερά μας.

«ο τελευταίος δίσκος ασχολείται με τις κουλτούρες  πολιτισμών όπως των Ίνκας, των Σουμέριων, των αρχαίων Ελλήνων κτλ»

Οι στίχοι πρέπει να είναι για εσένα μια βαθιά φιλοσοφημένη υπόθεση, καθώς φαίνεται να αποτελούν απόσταγμα σκέψης και μελέτης, μίλησε μας για αυτό το θέμα.

Σίγουρα οι στίχοι είναι σημαντικό κομμάτι για εμάς, όπως και το concept της οπτικής γωνίας από την οποία τους παρουσιάζουμε. Είναι κάτι που προέρχεται από μέσα μας και έχει να κάνει συνήθως με τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας, αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως είμαστε άνθρωποι σκοτεινοί και υποχθόνιοι ή άνθρωποι που ζούνε σε άλλο πλανήτη. Ζούμε εδώ στην καθημερινότητα, αλλά πραγματικά έχω την τάση να γράφω μουσική όταν δεν νιώθω καλά, έτσι αυτό πολλές φορές αντικατοπτρίζεται στους στίχους μας… οι οποίοι όπως είπες και εσύ είναι μια βαθιά φιλοσοφημένη υπόθεση με αποτέλεσμα ο τελευταίος δίσκος να ασχολείται με τις κουλτούρες  πολιτισμών όπως των Ίνκας, των Σουμέριων, των αρχαίων Ελλήνων κτλ… μάλιστα υπάρχουν κομμάτια ρουμάνικα σλάβικα, αρχαία ελληνικά πάντα σε συνδυασμό με την Αγγλική.

Τι είναι για εσένα ο εσωτερισμός σε συνδυασμό με τη μουσική έκφραση;

Το Α και το Ω!!!

Επίσης οι αρχαίο-ελληνικοί στίχοι που χρησιμοποιούνται σε πολλά κομμάτια εν τέλει οδηγούν σε επιτυχία, πράγμα που ελάχιστες μπάντες το καταφέρνουν , πιστεύεις πως θα μπορούσε να σταθεί και εξολοκλήρου ένα άλμπουμ με τέτοιους στίχους;

Θεωρώ πως οι αρχαιοελληνικοί στίχοι στέκονται στα κομμάτια μας και αυτό διότι δεν περνούν το όριο του γραφικού. Μπορεί εύκολα κάποιος να κατηγορηθεί ως γραφικός αλλά όλα είναι σχετικά, το feedback που παίρνουμε από τον κόσμο είναι θετικό, καθώς χρησιμοποιούνται ‘λακωνικά’ αρχαιοελληνικές φράσεις με μεγάλο νόημα και  σίγουρα θα θέλαμε κάποια στιγμή να ασχοληθούμε με ένα δίσκο αποκλειστικά στα ελληνικά… Αλλά δεν είναι στα άμεσα πλάνα, καθώς έχει εκφραστεί αυτή μας η ανησυχία αρκετά έως τώρα, παρά ταύτα πάντα θα υπάρχουν ελληνικές λέξεις και στίχοι καθώς αυτή είναι η γλώσσα μας και προερχόμαστε από τον τόπο που ονομάζεται Ελλάδα.

«οι Rotting Christ από την Ελλάδα!. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Είμαστε εδώ και παλεύουμε»

Αξιομνημόνευτο είναι πάντως το γεγονός πως μέσω της μουσικής σας προβάλλεται παράλληλα και το παραδοσιακό-folk στοιχείο της Ελλάδος και οργανικά, αφηγηματικά αλλά και γλωσσικά, βλέπεις τον εαυτό σου και ως φορέα προβολής της Ιστορίας της Ελλάδος;

Υπάρχουν αρκετά folk στοιχεία στη μουσική μας, αλλά θεωρώ πως είμαι πολύ μικρός ώστε να θεωρώ τον εαυτό μου φορέα διάδοσης του πολιτισμού και της ιστορίας της Ελλάδος, βέβαια από την άλλη και εμείς από το μετερίζι μας κάνουμε ότι μπορούμε και βοηθάμε καθώς όπου παίζουμε όλοι λένε οι Rotting Christ από την Ελλάδα!. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Είμαστε εδώ και παλεύουμε για αυτό που ονομάζεται μουσική ελληνική σκηνή.

Ξέρεις πολλές φορές η Ελλάδα φέρνει στο μυαλό τα κλασσικά ακρόπολη, νησιά και το μουσακά... Εμείς δείχνουμε ένα εναλλακτικό πρόσωπο στο εξωτερικό και όχι μόνο εμείς και άλλες πλέον μπάντες. Και όσο και αν ακούγεται παράξενο, νομίζω πως η metal σκηνή είναι αυτή που πρέπει να κάνει τον έλληνα μουσικό υπερήφανο, διότι είναι αυτή που κάνει περιοδείες σε όλο τον κόσμο και έχει δημιουργήσει μια σκηνή αναγνωρισμένη σε μεγάλο βαθμό στο εξωτερικό.

Ως φορέα προβολής εννοώ το εξής: Όταν υπάρχει πχ μια λέξη καινούρια, αυτό άμεσα προκαλεί αναζήτηση, εύρεση και ως συνέπεια μετάδοση γνώσεως... για όποιον εν τέλη ενδιαφέρεται. Στην περίπτωση σας που η μουσική σας ακούγεται σε παγκόσμια εμβέλεια και με δεδομένη την αγγλική ως ας πούμε παγκόσμια γλώσσα, δεν θεωρείς πως συμβάλεις με τη χρήση αρχαίων ελληνικών φράσεων και λέξεων, βαρύνουσας σημασίας και νοήματος, (όπως είπες) βγαλμένες μέσα από κείμενα ιστορικά και μη πολλών ετών πίσω (ας πούμε το Aialo¨: η πόλης εάλω, για την Κωνσταντινουπολη) σε αυτό τον τομέα; Προσωπικά θεωρώ ότι η δύναμη και επιρροή της μουσικής είναι τεράστια.

Ναι αν το θεωρείς έτσι τότε ναι… πιστεύω ότι έχουμε συμβάλει στην προώθηση της ελληνικής κουλτούρας, όσο και αν δεν προερχόμαστε από την κοινωνική τάξη που η συντηρητική κοινωνία και το κράτος θα ήθελε να προερχόμαστε.

«αρκετά χρόνια υπήρχε αυτή η χούντα των ΜΜΕ η οποία δημιούργησε μουσικούς με ‘‘διεθνή καριέρα’’»

Πως είναι μια μπάντα να κάνει ουσιαστικά διεθνή καριέρα και στην ίδια της την χώρα, παρόλο που όλες οι συναυλίες είναι sold out,  να μην έχει την ανάλογη ανταπόκριση η και προβολή. Μήπως οφείλεται στο γεγονός πως το Black Metal δεν ανήκει στην Ελληνική ιδιοσυγκρασία και κουλτούρα, ή μήπως όχι;

Πιστεύω πλέον πως στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση, βεβαίως πήρε 20 χρόνια για να αντιληφθεί ο κόσμος τι συμβαίνει, αλλά θεωρώ πως έχουμε το Respect από την ελληνική σκηνή και σίγουρα η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα δεν είναι η Black metal, όμως κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάξουμε και λίγο πιο μακριά, δεν υπάρχει μόνο το μπουζούκι στη μουσική, υπάρχουν πολλών ειδών συναρπαστικές μουσικές σκηνές αποτελούμενες από αξιόλογους μουσικούς που πραγματικά έχουν κάτι να μας πουν.

Αργά η γρήγορα θα γίνει δεν υπάρχει εναλλακτική στην πορεία των πραγμάτων.

Αρκετά χρόνια υπήρχε αυτή η χούντα των ΜΜΕ η οποία δημιούργησε μουσικούς με ‘’διεθνή καριέρα’’, έφτασε η ώρα να κάνουμε μόνοι μας τα βήματα μας χωρίς καμία βοήθεια από κανένα κράτος και από κανένα φορέα, να πάρουμε τα όπλα στα χεριά μας και να παλέψουμε γι αυτό που ‘λέμε’ μουσική σκηνή!

Σίγουρα οι Rotting Christ είναι ένα culture club από μόνοι τους, χρησιμοποιώντας όμως τη λέξη προβολή αναφέρομαι στην πιο mainstream. Υπό την έννοια πώς π.χ. όλοι ξέρουν έστω και ως όνομα κάποιον ή κάποια άφωνη που τραγουδάει κάπου. Θεωρείς επομένως πως η κατάσταση ανατρέπεται και σίγουρα επιδιώκεται και εσείς την προβολή σας… αλλά είναι θέμα ας πούμε παιδείας; μήπως ιδιοσυγκρασίας ή θεωρείς πως η μουσική αυτή απαιτεί και κάποια ανάλογη έρευνα και αναζήτηση ώστε να γίνει πιο κατανοητή, μήπως όλα αυτά μαζί; Σίγουρα πάντως είναι θέμα γούστου.

Αναμφισβήτητα το όνομα μας έχει περάσει τα στενά όρια του underground ειδικά εδώ στην Ελλάδα και αυτό μπορώ να πω δεν είναι κάτι που μας χαροποίει «και …ιδιαίτερα» από την άποψη ότι ο κόσμος που ακούει τη μουσική μας θα θέλαμε να αγαπήσει και τον τρόπο ζωής μας και αυτά που πρεσβεύουμε όλα αυτά τα χρόνια, αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται κάποια ψάξιμο κάποια έρευνα, κάποια αναζήτηση έτσι όταν ο ακροατής φθάσει να μας αγαπήσει για αυτό που είμαστε και όχι επειδή είμαστε κάποια μόδα, τότε θα είμαι ευτυχισμένος θεωρώντας πως καταφέραμε κάτι!

Τελικά Οι RC τι πρεσβεύουν; Θέλουν να περάσουν συγκεκριμένα μηνύματα ή όλα είναι αλληγορικά;

Δύσκολο να πούμε τι πρεσβεύουμε, ποιος πραγματικά ξέρει τι είναι και τι πρεσβεύει σε αυτή τη ζωή. Το σίγουρο μήνυμα που περνάμε είναι ένα Non Serviam!

«Το όνομα μας έχει διχάσει πολύ κόσμο, πολλές συναυλίες έχουν ακυρωθεί, περιοδείες κτλ.»

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό είστε γνωστοί παγκοσμίως και για τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το όνομα σας, σκέφτηκες ποτέ να το αλλάξεις; Πως το αντιμετωπίζεις πλέον;

Με την ευκαιρία να πω ότι το όνομα μας έχει διχάσει πολύ κόσμο, πολλές συναυλίες έχουν ακυρωθεί, περιοδείες κτλ. Πιστεύουμε γενικά πως όλες οι θρησκείες στον κόσμο είναι μια σάπια υπόθεση και μας βρίσκουν εναντίον, βέβαια δεν είμαστε τόσο ακραίοι όσο παλιά και δεν θεωρούμε πως όποιος είναι διαφορετικός από εμάς πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε με μίσος και μισαλλοδοξία. Σεβόμαστε τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου αλλά είμαστε εναντίον κάθε οργανωμένης θρησκείας.

Πραγματικά ποια η άποψη σου για την Εκκλησία και το ρόλο της εν έτη 2014;

Θα σου έλεγα πως πιο παλιά (μια δεκαετία πριν) ήμουν πολέμιος της εκκλησιάς, τώρα πλέον νιώθω πως απλά δεν ενοχλεί και μπορώ να βρω μάλιστα ορισμένα θετικά… Σίγουρα δεν μου αρέσει η «οργανωμένη» - εκκλησία - θρησκεία, επίσης τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου δεν είναι υπονομεύσιμα… αλλά κάποιοι δεν μπορούν να ζουν εις βάρος των πιστεύω των ανθρώπων, όμως τα τελευταία χρόνια η εκκλησία παρέχει μια θετική βοήθεια στους ανθρώπους ας συνεχίσει να το κάνει σωστά , γιατί διαχρονικά πολύ έχει ταλαιπωρήσει την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο.

Φαίνεται μέσα σε όλα πως έχεις ασχοληθεί και με τις θρησκείες, τι είναι θρησκεία για εσένα;

Το έψαχνα, το ψάχνω θα το ψάχνω και φυσικά δεν έχω καταλάβει τίποτα. Αλλά συνοπτικά για έμενα η θρησκεία είναι απλά μια ανασφάλεια του ανθρώπου!

«Πρέπει να πάρουμε το δρόμο μόνοι μας ,τη δουλεία μόνοι μας, να τρέξουμε μόνοι μας»

Ως frontman μιας μπάντας που από μόνη της έχει χτίσει όλον αυτό το μύθο γύρω το όνομα της παλεύοντας με τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, σε τι σημείο πιστεύεις  βρίσκεται αυτή τη στιγμή η δισκογραφία και προς τα πού οδεύει;

Ναι, παλεύω από την αρχή γι’ αυτό που ξέρουμε ως Rotting Christ , και έχω περάσει όπως είπες και εσύ από τη σκύλα και τη Χάρυβδη Δύσκολο να καταλάβει κάποιος τι θυσίες έχω κάνει, με τα θετικά του και τα αρνητικά του πάντα. Συνεχίζω να παλεύω μονός μου, είμαι οπαδός του ρητού «κάντο μόνο σου», έχω μια εταιρεία αλλά δεν δίνω και μεγάλη σημασία πλέον, διότι οι εταιρείες για έμενα ίσως αποτελούν παρελθόν. Πρέπει να πάρουμε το δρόμο μόνοι μας ,τη δουλεία μόνοι μας, να τρέξουμε μόνοι μας, να μην περιμένουμε και να μην είμαστε υπόδουλοι στην κάθε δισκογραφική να μας πει που θα πάμε και τι θα κάνουμε. Σίγουρα χρειάζεται κάποια δισκογραφική ώστε να κυκλοφορήσει το άλμπουμ σου αλλά πλέον αυτό εξαφανίζεται μέσα στην παγκοσμιοποίηση και στο σύγχρονο γίγνεσθαι συνεχίζουμε να παλεύουμε με τη σκύλα και τη Χάρυβδη.

Πλέον με την επανάσταση του Internet πόσο καλύτερα είναι τα πράγματα για έναν μουσικό;

Δεν ξέρω αν είναι καλυτέρα η χειρότερα τα πράγματα. Αυτό δεν θέλαμε όμως όλοι μας; Θέλαμε άμεση πρόσβαση από τον πιο μικρό στον πιο μεγάλο μουσικό, από την πιο γνωστή στην πιο άγνωστη μπάντα και νομίζω το καταφέραμε. Τώρα αν συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε, μάλλον είμαστε ένα όν που μια ζωή θα γκρινιάζει και ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένο.

Ποια είναι τα 7 αμαρτήματα στα οποία δεν πρέπει να υποπέσει κάποιος που ξεκινάει τώρα, με τα σημερινά δεδομένα; Τι τον συμβουλεύεις;

Η αμαρτίες είναι ανθρώπινες, οπότε πόσο μάλλον κάποιος μουσικός που τώρα ξεκάνει. Δεν είμαι ειδικός στις συμβουλές αλλά αν με αναγκάσεις να δώσω μια αυτή θα είναι η εξής: Μην παίζεις για να γίνεις γνωστός, αν έχεις κάποια ελπίδα για να γίνεις γνωστός η να κάνεις καριέρα δεν θα γίνει λόγο πλάνου αλλά επειδή κατέθεσες την ψυχή σου.

Θεωρείς από την εμπειρία σου πως κάποιος μπορεί να αποκομίσει τα προς το ζην από τη μουσική; Ή είναι κάτι που ανήκει και στη σφαίρα της φαντασίας;

Όχι δεν είναι στη σφαίρα της φαντασίας. Απλά όσο πιο υλιστής είσαι τόσο πιο δύσκολα θα ζήσεις από τη μουσική. Η μουσική θέλει θυσίες, η τέχνη θέλει θυσίες και αν θέλεις να συνδυάσεις την καθημερινότητα μέσα από ένα υλιστικό πέπλο τόσο απομακρύνεται το όνειρο να ζήσεις από τη μουσική. Αν καταφέρεις να είσαι πλούσιος στην ψυχή σου τότε θα μπορέσεις να ζήσεις και από αυτό.

«όταν ψηφίζουμε πρέπει να σκεπτόμαστε πράγματι που δίνουμε την ψήφο μας»

Ποια η γνώμη σου για την πολιτική κατάσταση της χώρας και για την κρίση; Πιστεύεις στην συνομωσιολογία ή θεωρείς πως από τη στιγμή που ο κόσμος ψηφίζει πρέπει αναλαμβάνει και την ευθύνη;

Από τότε που αυτή η κρίση μαστίζει τη χωρά μας, ο καθένας έχει μια άποψη γι αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει μια ομοιότητα στις απαντήσεις. Οπότε αν σου πω τη γνώμη μου μάλλον θα είναι περιττή και μια από τις άπειρες που κυκλοφορούν αυτό τον καιρό. Πάντως όταν ψηφίζουμε πρέπει να σκεπτόμαστε πράγματι που δίνουμε την ψήφο μας γιατί όλη αυτή η νιρβάνα που είχαμε αυτά τα χρόνια χωρίς να νοιαζόμαστε ποιος κυβερνάει και τι κάνει, μας οδήγησε εδώ, πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε την τύχη μας στα χεριά μας.

Πες μας κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν εύκολα προς το καλύτερο αυτής της χώρας;

Όταν σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και την οικογένεια μας, αλλά το γενικότερο καλό.

Για να πάμε σε κάτι άλλο τώρα, πόσο καταπονείται η φωνή κάποιου σαν εσένα; Είναι κάτι που προσέχεις ιδιαίτερα; Τουλάχιστον φαίνεται να καταπονείται αρκετά. Όπως και η καλή φυσική κατάσταση πρέπει να είναι σημαντική, καθώς μεγάλη είναι η ενεργεία που βγάζετε σε κάθε Live!

Όλοι με ερωτάνε πως καταφέρνεις και αντέχεις μετά από 30 συναυλίες σερί. Είναι ένα ’τρικ’ που ούτε εγώ δεν ξέρω και απλά το αφήνω να υπάρχει χάχα, κοιτώ βέβαια τα βασικά όπως να μην είμαι wasted και να μην υπάρχουν καταχρήσεις. Προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν υγιεινή ζωή. Δεν υπάρχει στην ουσία κάποιο τρικ αλλά θεωρώ πως η αγάπη μου και η αδρεναλίνη για τη μουσική με έχει οδηγήσει εδώ. Ώστε να είμαι δυνατός κάθε βράδυ!

«συνεργασίες σαν αυτή με τις αδελφές Βουγιουκλή θα συνεχιστούν και στο μέλλον»

Τι συμβολίζει και οριοθετεί το τελευταίο άλμπουμ σας; Μπορούμε να περιμένουμε αντίστοιχες συνεργασίες όπως αυτές με τις αδερφές Βουγιουκλή η και μια επανάληψη της ιδίας;

Δε νομίζω ότι οριοθετεί κάτι, δείχνει ότι η μπάντα είναι δημιουργική και ζωντανή…  και συνεργασίες σαν αυτή με τις αδελφές Βουγιουκλή θα συνεχιστούν και στο μέλλον, όπως και με αξιόλογους μουσικούς που τους ενδιαφέρει να κάνουμε κάτι παρέα. Είμαστε εδώ δυνατοί και θα συνεχίσουμε σίγουρα και τα επόμενα χρόνια να παράγουμε.

Μίλησε μας λίγο και για το video clip ΧξΣ είναι αρκετά ευφάνταστο και επιβλητικό, μέσα σένα λιτό πλαίσιο.

Το καλό με αυτό το  βίντεο αλλά και με τα video clip γενικότερα είναι πως προκαλεί ερεθίσματα και βγάζεις τα δικά σου συμπεράσματα. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι πως είναι επηρεασμένο από την αποκάλυψη του Ιωάννη!

«Από το καλοκαίρι θα αφοσιωθούμε όμως σε νέες δημιουργίες, και αυτό είναι ένα ‘μέρος’ που μου αρέσει πολύ!»

Η μπάντα σε τι φάση βρίσκεται αυτή τη στιγμή και ποια τα επόμενα δισκογραφικά βήματα;  Ίσως κάτι εντελώς διαφορετικό;

Η μπάντα μετά από ένα χρόνο συνεχίζει να βρίσκεται στο δρόμο αδιάκοπα, είναι πιστεύω ότι πιο μακρύ και δυνατό έχουμε κάνει συναυλίακα από τότε που δημιουργηθήκαμε και έχουμε το ενδιαφέρον να παίξουμε σε όλα τα μέρη της γης. Πρόκειται να πάμε Ουκρανία, Ρωσία ,Σιβηρία, νότιο Αμερική και όπου μας ζητείται και αυτό ενώ είναι πολύ καλό φυσικά, στο δημιουργικό κομμάτι τολμώ να πω πως δεν είναι και τόσο… γιατί βασανίζομαι θέλω να γράψω μουσική και δεν υπάρχει ο χρόνος και αυτό είναι κάτι που μου λείπει… καθώς έτσι αποδρώ από την καθημερινότητα. Από το καλοκαίρι θα αφοσιωθούμε όμως σε νέες δημιουργίες, και αυτό είναι ένα ‘’μέρος’’ που μου αρέσει πολύ!

Πως ακούγεται στα αυτιά σου το Metal του σήμερα,… progressive, Djent κτλ και πως βλέπεις το γεγονός συνάντησης Metallica – Maiden στο ίδιο festival στην Αγγλία, θεωρώ απλά ότι δεν χάνεται με τίποτα.

Το Metal για έμενα δεν έχει ταυτότητα, ενώ το γεγονός καθεαυτό δείχνει πως δεν ήρθε για να περάσει, είναι διαχρονικό και συνεχίζει να επηρεάζει μουσικούς όπως και να δημιουργεί τις μουσικές τάσεις για το μέλλον. Το Metal είναι ένα μεγάλο σχολείο για πολλούς λογούς θα έλεγα!

«Χαρά για εμένα βέβαια είναι η κόρη  μου στην όποια δίνω μεγάλο μέρος από τη ζωή και την καθημερινότητα μου…»

Τι άλλα hobby έχεις πέρα από τη μουσική;

Είχα τη γυμναστική αλλά ακόμα και αυτό ακούγεται πολυτέλεια λόγο έλλειψης χρόνου καθώς υπάρχει μεγάλη πίεση… Χαρά για εμένα βέβαια είναι η κόρη μου στην όποια δίνω μεγάλο μέρος από τη ζωή και την καθημερινότητα μου, αλλά σαφώς δεν το βλέπω ως hobby.

Ποιο είναι το ποιο αστείο γεγονός που σου έχει συμβεί σε συναυλία;

Πολλά, ούτε βιβλίο δεν χωράει τόσα περιστατικά που έχουν συμβεί… Στην Κολομβία κάποιος έκανε fire breathing και όταν η φωτιά έσκασε επάνω μας, νομίζαμε ότι είναι βόμβα και σταμάτησε η συναυλία… επίσης μια άλλη φορά ενώ τραγούδαγα κοίταζαν όλοι από πίσω μου και παραξενευμένοι σταματήσαμε πάλι, διαπιστώνοντας πως ένας τύπος έκανε και καλά σατανικές τελετές η νόμιζε πως έκανε… Γενικότερα οι άνθρωποι έρχονται για να διασκεδάσουν και αυτό είναι που προσθέτει και το αλατοπίπερο στις συναυλίες.

Η φιλοσοφία της ζωή σου σένα απόφθεγμα;

¨Όπως προανέφερα: Non Serviam!

Καλή συνέχεια εύχομαι και την επόμενη φορά να ξεπεράσεις ξανά τον εαυτό σου!