jazz blues rock

DIMINUITA SWING TRIO: Η απόλυτη αίσθηση του swing στην Ελλάδα…

Oι DIMINUITA ασχολούνται με την gypsy jazz ή αλλιώς jazz manouche. Μουσική που γεννήθηκε και άνθισε τις δεκαετίες ’30-’40 , από τον  D.Reinhardt και τον S.Grappelli με το ιδιαίτερα πρωτοποριακό για την εποχή του, Quintette Ηοt Club de France. Οι DIMINUITA εμφανίστηκαν πρώτη φορά με αυτό το όνομα τον Νοέμβριο του 2007.Έχουν πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε πολλές μουσικές σκηνές και φεστιβάλ στην Ελλάδα και από το 2010 ξεκίνησαν τις εμφανίσεις τους και στην Ευρώπη. Το σχήμα κινείται στο χώρο του ορχηστρικού swing, με αναφορές στο πρωτοποριακό Hot Club, πάνω σε διασκευές των D.Reinhardt και S.Grapelli, αλλά και άλλων συνθετών της ίδιας εποχής, καθώς και σε νέες, πρωτότυπες, δικές του συνθέσεις.  Έμφαση δίνεται στο φυσικό, ακουστικό ήχο των οργάνων, χωρίς επιπρόσθετες ηχητικές παρεμβάσεις. Τον πρώτο λόγο όμως, έχει η αυτοσχεδιαστική ελευθερία των μουσικών τόσο χαρακτηριστική, ευδιάκριτη αλλά και τόσο απόλυτη σε όλες της μορφές της τζαζ. Καθαρός, φυσικός ήχος ακουστικών οργάνων και ελευθερία μουσικής έκφρασης, με τον αέρα του swing και αρμονικές αναφορές στο bebop, πρωτότυπες μελωδικές γραμμές, αλλά και ρυθμική ευελιξία.

---

• Πότε σχηματίστηκε το σχήμα των Diminuita και τι στάθηκε ως αφορμή ώστε να προχωρήσουν από κοινού τα μέλη του;

Το σχήμα έκανε την πρώτη του εμφάνιση τον Νοέμβριο του 2007. Η μεγάλη αγάπη για το είδος και η κοινή άποψη για την έκφραση μέσω της μουσικής ήταν τα πρώτα κύρια χαρακτηριστικά.

• Αλήθεια πως προέκυψε το όνομα του γκρουπ;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Το πρότεινε ένας φίλος... Στην αρχή σκεφτήκαμε πως το σχήμα, θα μπορούσε στο μέλλον, να δραστηριοποιηθεί και σε κάποιο άλλο είδος, να κινηθεί όπως και η αντίστοιχη συγχορδία μέσα στην αρμονία.(diminuita είναι το όνομα μιας  συγχορδίας). Πέρα, όμως, από κάποιον τέτοιο ελιγμό, που μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έγινε, είναι μια συγχορδία, που συναντάμε αρκετά στις αγαπημένες μας μουσικές.

Έφη Σαράντη: Η diminuita είναι μια συγχορδία με μορφή και θέση ....ας το πούμε "μπαλαντέρ"!Δεν είναι ούτε "χαρούμενη", ούτε "λυπημένη" και μπορεί να χωρέσει σχεδόν πάντου!

• Μέχρι στιγμής έχετε κυκλοφορήσει το άλμπουμ με τον τίτλο “a-rhythmology”. Μιλήστε μας για το υλικό αυτής της δουλειάς.

Γιώργος Παπαδογιάννης: Όλα τα κομμάτια είναι πρωτότυπες συνθέσεις, πράγμα αρκετά  σπάνιο, μιας και συνήθως οι διασκευές κυριαρχούν στο είδος. Κρατάει από την gypsy jazz τον καθαρό, ακουστικό ήχο και τον παλμό της, δίνοντας και το προσωπικό στοιχείο με ρυθμικές εναλλαγές, που δεν χρησιμοποιούνται στο είδος, αλλά και με τις μελωδίες, που δίνουν την αίσθηση του σχήματος. Οι ηχογραφήσεις είναι ολοζώντανες, γράψαμε δηλαδή όλοι μαζί, σε απίστευτα μικρό χρονικό διάστημα. (Το πρώτο κομμάτι του δίσκου, το bonjour, το παίξαμε δυο φορές, και μάλιστα κρατήσαμε την πρώτη!). Περάσαμε πάρα πολύ ωραία και μάλλον, σύμφωνα με τις κριτικές τουλάχιστον, πετύχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

• Ποιες είναι οι μουσικές που σας συγκινούν περισσότερο; Ποιους δίσκους  ξεχωρίσατε τελευταία;

Κώστας Πατσιώτης: Σαν είδη μουσικής πέρα από την Jazz εμένα προσωπικά με εκφράζει η κλασική μουσική και συγκεκριμένα η «ρομαντική» και η «μουσική του 20^ου αιώνα». Από δίσκους ακούω αρκετούς Jazz από Έλληνες μουσικούς αυτή την περίοδο, όπως το «Contextual» του Πέτρου Κλαμπάνη, το «Next Step» από το ομώνυμο  συγκρότημα και αρκετούς ακόμα ελληνικούς δίσκους. Το ελληνικό ρεύμα ανθίζει.

Γιώργος Παπαδογιάννης :Πρόσφατα ανακάλυψα το άλμπουμ του Bill Evans, "the way to play" και ένα που συμπράττουν οι  Monk και Coltrane. Εννοείται όλα αυτά μετά από την συγκεκριμένη ημερήσια δοσολογία από Django!

Έφη Σαράντη: Επίσης ακούσαμε αρκετά Wynton Marshalis με τον Γιώργο στις διάφορες σχέσεις και συνεργασίες του και έξω από αυτά τα πλαίσια στο σπίτι ακούμε πολύ συχνά προκλασική μουσική, με λαούτο ή τις πρώιμες "κιθάρες" της εποχής (θεόρβη & βιχουέλα). Kαι J.S.Bach!

• Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας και τι σας οδηγεί στο να γράφετε μουσική; Από την άλλη υπάρχουν μουσικοί που να σας έχουν «επηρεάσει» πάνω στο δικό σας παίξιμο;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Πηγή έμπνευσης αποτελούν τα πάντα γύρω μας... Η καθημερινότητα, τα ταξίδια, η ιδιαιτερότητες της ζωής του μουσικού, οι χαρές κι οι λύπες, ότι δηλαδή κάνει τον καθένα να αισθάνεται κάτι...

Φυσικά υπάρχουν και οι καταβολές, τα ακούσματα, οι μνήμες, που καθορίζουν συνήθως τον κώδικα που επιλέγει ένας καλλιτέχνης  για να εκφραστεί. Ο λόγος που θέλει ένας μουσικός να εκφραστεί, είναι ίσως η επικοινωνία. Απευθύνεται πρώτα ο εσωτερικός του κόσμος στον ίδιο, στη συνέχεια επικοινωνεί με τους υπόλοιπους μουσικούς και μετά όλοι μαζί απευθύνονται στο ακροατήριο.

 Όσον αφορά τις επιρροές, σαφώς και υπάρχουν, κανείς δεν ξεκίνησε να παίζει παρά μόνο γιατί άκουσε κάτι που του άρεσε και ήθελε με κάποιο τρόπο να το αναπαράγει ή να δημιουργήσει κάτι παρόμοιο. Αγαπημένοι μουσικοί σαφώς υπάρχουν απ' το παρελθόν, αλλά και σύγχρονοι.

Κώστας Πατσιώτης: Τα ερεθίσματα που έχει ο κάθε μουσικός είναι πολύ προσωπικά και μοναδικά που σίγουρα όμως αφορούν το γενικότερο πλαίσιο που τους περιβάλλει και έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη ζωή, την μοναξιά, την νύχτα κ.α. Αυτές συνήθως είναι οι συνθήκες που εμένα προσωπικά με επηρεάζουν στο να γράφω μουσική. Έχω επηρεαστεί σίγουρα από μπασίστες-συνθέτες όπως ο Cristian Mcbride, ο Paul Chambers, ο Avishai Cohen κ.α. Αλλά και κλασικούς όπως ο Debussy και o J.S.Bach.

• Πως θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας και σε ποιο μουσικό ιδίωμα θα την τοποθετούσατε;

Όλοι: Στην jazz φυσικά, στην gypsy jazz!

• Όπως είδαμε και στο πρόσφατο 4o DJANGOFEST Αthens Gypsy Jazz Festival υπάρχουν αρκετές μουσικές μπάντες στην Ελλάδα που παίζουν ή έχουν στοιχεία swing και αν δεν απατώμαι τα τελευταία χρόνια μαζεύονται όλο και περισσότερες. Που οφείλεται αυτό από τη μια και από την άλλη πως εξηγείτε ότι οι μπάντες αυτές ζουν περισσότερο στο παρασκήνιο παρά στο προσκήνιο;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Στο προσκήνιο συνήθως κινούνται πιο δημοφιλή ακούσματα, από πάντα και παντού! Υπάρχει βέβαια μια άνοδος, μιας και στη gypsy jazz  υπάρχουν στοιχεία που είναι προσιτά στο ευρύ κοινό κι αυτό εξηγεί φυσικά την ενασχόληση όλο και περισσότερων μουσικών με το είδος. Απ την άλλη, οι ζωντανές εμφανίσεις (live) στην Ελλάδα πάσχουν από ανυπέρβλητα προβλήματα... Όλοι είναι "κουμπωμένοι", όσον αφορά το οικονομικό, το κράτος φροντίζει να δημιουργεί επιπλέον δυσκολίες, οι ακροατές, σε μεγάλο βαθμό μουσικά απαίδευτοι,  δεν έχουν μάθει να πάνε κάπου και απλά ν' ακούσουν μια μπάντα να παίζει καλή μουσική... Επομένως, προς το παρόν, κάποιος που οργανώνει μια μουσική εκδήλωση ψάχνει μια οικονομική ασφάλεια και υποστηρίζει  κάτι πιο εμπορικά σίγουρο.

Έφη Σαράντη: Είναι μια πραγματικότητα η μεγάλη άνοδος της Gypsy Jazz στην Ελλάδα. Πριν 6 χρόνια, όταν εμείς κάναμε το πρώτα μας βήματα, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Τα σχήματα τότε ήμασταν 3 με το ζόρι, το 2010 στο 1ο Djangofest της Αθήνας παίξαμε όλοι που υπήρχαμε στην Ελλάδα, 7 σχήματα δηλαδή και φέτος ο κατάλογος αριθμεί τουλάχιστον 18!

Η απόφαση πολλών σχημάτων πάντως να επιλέξουν πιο "εμπορικά" ρεπερτόρια, είτε της πιο mainstream jazz είτε και του ελληνικού ρεπερτορίου με στίχο, για να μπορέσουν να σταθούν και στο προσκήνιο, δείχνει κατά τη γνώμη ξεκάθαρα, την αγεφύρωτη απόσταση που έχει το ελληνικό κοινό με την τζαζ μουσική ευρύτερα, αλλά και κατ' επέκταση  με την ορχηστρική μουσική.

Το παρασκήνιο δεν νομίζω ότι θα ενοχλούσε κανέναν.... απλά δυστυχώς, ακόμη κι εκεί, η αμάθεια κοινού και ιδιοκτητών χώρων μαζί με την νέα κι αναζωογονημένη γραφειοκρατική ταλαιπωρία... δεν διευκολύνουν την κατάσταση.

• Εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης (sοcιal networking).... Πραγματικά χρήσιμα εργαλεία ή πραγματικά αναγκαίο κακό;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Τα εργαλεία από μόνα τους ποτέ δεν είναι καλά ή κακά. Το διαδίκτυο βοηθάει αρκετά την προβολή μιας δουλειάς. Δεν μπορώ να φανταστώ τη σημερινή εποχή,  πως θα κλείναμε εμφανίσεις χωρίς αυτό.

Κώστας Πατσιώτης: Τα social networks  παίζουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή μας σήμερα. Η χρήση τους πλέον είναι απαραίτητη για όποιον θέλει να διαφημίσει την δουλειά του. Σίγουρα η υπερβολική και πολύωρη χρήση τους μπορεί να σε καθηλώσει μπροστά από μια οθόνη για πολλές άπραγες ώρες.

• Τα live αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του γκρουπ; Με άλλα λόγια το να παρουσιάζονται οι συνθέσεις σας μπροστά στο κοινό εντάσσεται στη φιλοσοφία και τη ταυτότητα των Diminuita;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Η jazz είναι μουσική που δημιουργείται μπροστά στο κοινό της. Όσο πιο θετικό είναι το κοινό, τόσο καλύτερα δημιουργείται και η μουσική. Η σύνθεση μιας μελωδίας σαφώς θα γίνει σε πιο προσωπικές στιγμές, αλλά μην ξεχνάμε πως μια καλή μελωδία, για την jazz είναι μια καλή αφορμή για ένα καλό live παίξιμο.

• Πιστεύετε  ότι σε αυτή τη χώρα όπως τη ζούμε τώρα, καθημερινά συμβαίνουν πράγματα στη τέχνη αλλά και γενικότερα στη κοινωνία παρά τη κρίση που επικρατεί;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε έχει για τη μουσική δύο πρόσωπα: μουσικοί με ικανότητες που μέχρι τώρα αναγκάζονταν να βυθιστούν και ενδεχομένως να κρύψουν την δημιουργικότητά τους, σε αντάλλαγμα κάποιας οικονομικής ασφάλειας τώρα πια έχουν ένα πιο ξεκάθαρο τοπίο μπροστά  τους.... Οικονομική ασφάλεια δεν υπάρχει πια για κανέναν, σε όλους τους χώρους! Επομένως παρατηρούμε μια δραστηριότητα, μια άνοδο στις πιο ουσιαστικές καλλιτεχνικές κινήσεις.

Η δυσκολία φυσικά είναι μεγαλύτερη από πριν ειδικά για κάποιον (όπως εμείς...) που βιοπορίζεται σαν μουσικός. Οι συνθήκες ήταν ήδη δύσκολες, σε μια εποχή που αρκετά επαγγέλματα ευημερούσαν, πόσο μάλλον τώρα, που όλοι πια προσπαθούμε  για τα απολύτως απαραίτητα.

Κώστας Πατσιώτης: Τα live και γενικότερα οι πολιτιστικές δραστηριότητες έχουν πληθύνει. Ιστορικά απ’ όσο γνωρίζω πάντα οι τέχνες άκμαζαν σε περιόδους κρίσης. Αυτό ίσως οφείλεται στην αποστροφή των ανθρώπων από τις ανούσιες, σπάταλες και χωρίς κίνητρο εξόδους του τότε. Βέβαια το κοινό ακόμα δεν είναι μυημένο σε πολλά είδη τέχνης όπως επίσης δεν είναι και πολυάριθμο. Ελπίζουμε όλοι για το καλύτερο.

• Τα επόμενα σχέδια των Diminuita είναι…

Γιώργος Παπαδογιάννης: Είμαστε λίγο πριν από την επόμενη προσωπική μας δισκογραφική δουλειά. Αν και, πριν από αυτό, θα κυκλοφορήσει ένας ακόμη δίσκος, ζωντανή ηχογράφηση συναυλίας, που έγινε το περασμένο καλοκαίρι  με καλεσμένο τον Γερμανό Gregor Huebner στο βιολί.

Άλλα σχέδια είναι περισσότερες συναυλίες στο εξωτερικό (πλέον προσπαθούμε και πέρα από την Ευρώπη), μεγαλύτερη επαφή με το ευρύ κοινό, με ακροατές αλλά και με μουσικούς που ανακαλύπτουν το είδος τώρα.

Έφη Σαράντη : Μεγάλη βαρύτητα έχει για μας αυτή την περίοδο, η εμφάνιση μας στο μεγάλο φεστιβάλ DJΑNGOFOLLIES που πραγματοποιείται στο Βέλγιο τον ερχόμενο Ιανουάριο, με αφορμή τα γενέθλια του Django κι είμαστε καλεσμένοι για τέσσερις συναυλίες σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις. Το κοινό του Βελγίου, που το έχουμε γνωρίσει από το 2010 που πρωτοπήγαμε για εμφανίσεις και μας αγκάλιασε, είναι ένα κοινό ιδιαίτερα έμπειρο σ' αυτό το είδος και πρέπει να είμαστε αντάξιοι της επιλογής τους να μας καλέσουν ανάμεσα σε πολύ μεγάλες μορφές του είδους!

• Κάτι για το τέλος… Μέσα σε όλο αυτό το χάος κάνετε όνειρα;

Γιώργος Παπαδογιάννης: Φυσικά! Τα όνειρα και οι ελπίδες μας φέρνουν πιο κοντά σε ένα καλύτερο αύριο. Η σημερινή κατάσταση μπορεί να μας τρομάζει, επειδή  γνωρίσαμε εποχές  πιο ασφαλείς, αλλά αν δούμε την ιστορία, το συνηθέστερο είναι να επικρατούν συνθήκες σαν τις σημερινές και  χειρότερες μάλιστα!

Η jazz δημιουργήθηκε από παιδιά σκλάβων, ανθρώπους που είχαν να βιώσουν αγώνα για απλή αξιοπρέπεια και ίση μεταχείριση. Το swing, αν και το  πιο εμπορικό ιδίωμα  της jazz, υπήρξε ταυτόχρονα με την οικονομική κρίση του μεσοπολέμου.... Υπάρχουν και χειρότερα  λοιπόν, κουράγιο… και ελπίδα.

Επίσης τα όνειρα δεν φορολογούνται.... τουλάχιστον προς το παρόν.... οπότε είναι κι ένας ανέξοδος τρόπος ψυχαγωγίας!

Κώστας Πατσιώτης:  Όταν ασχολείσαι με την Jazz στην Ελλάδα το μόνο που σε κρατάει εδώ είναι να ονειρεύεσαι για κάτι καλύτερο.

---

Info :
Οι Diminuita θα εμφανιστούν ζωντανά στις 19 Νοεμβρίου στο μουσικό καφενείο της «Φειδίου 2». Λεπτομέρειες στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.jazzbluesrock.gr/event.aspΆcatid=1012

Επαφή :
http://diminuita.com/en