jazz blues rock

Gary Burton - Learning to Listen: The Jazz Journey of Gary Burton

Στην εισαγωγή του βιβλίου Learning to Listen, ο master βιμπραφωνίστας Gary Burton προσφέρει στους αναγνώστες την επιλογή, είτε ότι «είναι ένας gay μουσικός της τζαζ» ή «ένας ομοφυλόφιλος άνδρας παίζοντας τζαζ μουσική», όποιο από τα δύο προτιμάμε. Η δήλωση αυτή θα μπορούσε πιθανόν να μην έχει θετικό αντίκτυπο σε κάποιους φαν της τζαζ με ενδεχομένως χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ζητήματα ομοφυλοφιλίας. Παρόλα αυτά το βιβλίο του Burton είναι μια ιστορία της τζαζ πρώτα απ’ όλα, και ταυτόχρονα ένα συναρπαστικό χρονικό για την σεξουαλική ταυτότητα του το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μειώνει το μουσικό υλικό που αναφέρεται και για τους πολλούς αναγνώστες αυτό θα είναι το βιβλίο τους.

Γεννημένος σε μια τυπική οικογένεια της Ιντιάνα, ο Burton έγινε επαγγελματίας μουσικός σε νεαρή ηλικία. Σε σειρά φωτογραφιών που βρίσκεται στο εξώφυλλο του βιβλίου αναπαράγεται μια επαγγελματική κάρτα από το 1952, όταν Burton ήταν μόλις 9 ετών. Αποφεύγοντας την κλασσική μουσική εκπαίδευση μιας και οι μουσικές περιοδείες ήταν το χαρακτηριστικό του Burton άφησε το στίγμα του σε μπάντες όπως  ζώνες του George Shearing και τον εξωφρενικά άστατο Stan Getz αποφασίσει να βγει και να «τρέξει» τη δική του μπάντα στα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Οι μπάντες του για την εποχή ήταν με ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσα όντας τα πρώτα παραδείγματα του ιδιώματος της jazz fusion που υιοθετήθηκε αργότερα από τον Miles Davis και άλλους καλλιτέχνες.

Προσφέρει πλούσιες σε περιγραφή αφηγήσεις από την συχνά ξέφρενη ζωή του touring. Ενώ σημαντικό ρόλο έχουν οι συνεργασίες του με τον Chick Corea, Pat Metheny και το «γίγαντα» του τάγκο Astor Piazzolla. Η πολύχρονη συνεργασία του ως εκπαιδευτικός και διευθυντής στο Berklee College of Music, που ήταν υπεύθυνος για την ενσωμάτωση των νέων μουσικών τεχνολογιών και ροκ ιδιωμάτων στο πρόγραμμα σπουδών της σχολής αποτελεί σταθμός για το σύνολο του βιβλίου.

Μαζί με αυτό το ιστορικό υλικό από τη jazz, ο Burton προσθέτει ολοένα και περισσότερο κομμάτια με την ιστορία της μάχης του να συμβιβαστεί με τη σεξουαλικότητά του και τη μάχη του κατά της συντριπτικής φαλλοκρατικής πλειοψηφίας στον κόσμο της τζαζ μουσικής. Ξεκινώντας στα νιάτα του, ο Burton έχοντας αισθήματα για τους άνδρες δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με περιστασιακές σχέσεις με τις γυναίκες παρόλο που και ο ίδιος αναγνωρίζει ευθέως το φόβο του για την αποδοχή της αλήθειας σχετικά με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Η αναγνώριση όμως ως προς τις «ομοφυλοφιλικές του τάσεις» τον απάλλαξε από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60, κάνοντας δύο γάμους, που αγάπησε γνήσια χωρίς όμως να αναιρούν το κεντρικό θέμα της αναζήτησης της Burton για τον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 απελευθερώθηκε πλήρως ως ομοφυλόφιλος άνδρας, έχοντας μακροχρόνιες καλές σχέσεις με τους συνεργάτες του, με τις πρώην συζύγους του και τα παιδιά του ενώ η ευρεία αποδοχή από τους συναδέλφους του στην τζαζ κοινότητα είναι χαρακτηριστική.

Προς το τέλος του βιβλίου ο Burton παρέχει μια σε βάθος συζήτηση για τις μουσικές διαδικασίες του, παρουσιάζοντας αναλυτικά το διάλογο με τον «εσωτερικό του κόσμο ως μουσικός» και την ευθύνη του μουσικού για να «δείξει στον ακροατή το όλο νόημα του τραγουδιού». Το συγκεκριμένο κεφάλαιο με τίτλο «Η κατανόηση της δημιουργικής διαδικασίας» είναι μια ωραία δοσμένη και ενδιαφέρουσα ανάλυση της μεθόδου του μουσικού που θα σας συναρπάσει.

Learning to Listen: The Jazz Journey of Gary Burton: An Autobiography