jazz blues rock

Η μούσα ή κατά κάποιους έμπνευση, ενσαρκώνεται με πολλούς τρόπους. Αλλά μπορεί να έχει και πολλές μορφές και όταν μιλάμε για τέλη της δεκαετίας του 60, η μορφή της θα μπορούσε να είναι, η μορφή μιας νεράιδας. Όχι πραγματικής, αλλά αυτής που αρχίζει να βλέπει κανείς μετά από αρκετής χρήσης παραισθησιογόνων. Η νεράιδα μεταμφιέζεται και βγαίνει από το βιβλίο του Lewis Carroll με την μορφή κάποιου τεράστιου λευκού κούνελου... όταν όλα αυτά τα συμπληρώνει και η μουσική του Miles Davis... από το Sketches of Spain, το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο ψυχεδελικά τραγούδια της ιστορίας της ροκ.

Αυτή θα μπορούσε να είναι και η εν συντομία, ιστορία της δημιουργίας του White Rabbit των Jefferson Airplane. Η δημιουργία της Grace Slick, της μοναδικής φωνής της μπάντας, γράφτηκε το 1965 ή 1966, αλλά για το προηγούμενό της συγκρότημα, τους The Great Society. Όμως κυκλοφόρησε στο Surrealistic Pillow, το δεύτερο άλμπουμ της Psychedelic rock μπάντας του 1967. Μαζί με το “Somebody to Love” ήταν οι μεγαλύτερές τους επιτυχίες και "προίκα" της τραγουδίστριας, όταν αντικατέστησε την Signe Toly Anderson.

Το λυρικό μέρος παραπέμπει στο γνωστό παραμύθι του Carroll, αλλά οι υπόνοιες για αναφορές σε παραισθησιογόνα είναι αρκετά φανερές. Αλλά από την άλλη, σχεδόν κάθε μεταφορά στο λυρικό μέρος των ροκ τραγουδιών της δεκαετίας του ‘60 κατηγορούνταν για αναφορές σε κάτι σατανικό ή παράνομο. Η χρήση παραισθησιογόνων, όπως το LSD και η ψιλοκυβίνη, ήταν ένας απαραίτητος κοινωνικός πειραματισμός, ειδικά στους μουσικούς κύκλους. Η Grace Slick δεν ξέφυγε από αυτόν τον κανόνα. Πολύ πιθανόν και ο συγγραφέας της Αλίκης Στην Χώρα Των Θαυμάτων, καμιά εκατοστή χρόνια πριν να μπήκε στον πειρασμό να κάνει τον ίδιο...... πειραματισμό!

Η ίδια η δημιουργός του τραγουδιού απολογείται ότι, το είχε διαβάσει πολλές φορές όταν ήταν παιδί και κράτησε τις εικόνες και στην ενήλικη ζωή της. Σε μια συνέντευξή της στην The Wall Street Journal αναφέρει πως και η μουσική είναι εμπνευσμένη από τον δίσκο των Miles Davis και Gil Evans, το Sketches of Spain του 1960. Αλλά κάποιες αναφορές στο Μπολερό του Ραβέλ, μάλλον αποδεικνύουν την χρήση ναρκωτικών από την τραγουδίστρια, μιας και ο δίσκος του διάσημου τζαζίστα είναι μεταφορά του Concierto de Aranjuez του Ισπανού Joaquin Rodrigo. Πάντως οι τελευταίοι στίχοι "Remember what the Dormouse said. Feed your head. Feed your head." είναι παρμένοι από το κεφάλαιο XI: "Who Stole the Tarts" του βιβλίου.

Στην πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού, από τους The Great Society, η φωνή της Grace Slick, μετά βίας αναγνωρίζεται, γιατί λίγο πριν μπει στους Jefferson Airplane έκανε εγχείρηση στις φωνητικές της χορδές για να αυξήσει το φωνητικό της εύρος. Ο στίχος Go Ask Alice, χρησιμοποιήθηκε σαν τίτλος βιβλίου, ενός ανώνυμου συγγραφέα, που είναι σαν μορφή ημερολογίου. Περιγράφει την εξάρτηση μιας κοπέλας στα ναρκωτικά και τον θάνατό της από αυτά. Σαν μουσική επένδυση έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές και έχει διασκευαστεί πάνω από 50 διαφορετικούς καλλιτέχνες.

Απολαύστε το: