jazz blues rock

O Kenny Wheeler, τρομπετίστας και βιρτουόζος του φλικόρνου, γεννημένος στον Καναδά αλλά στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του κάτοικος Βρετανίας (όπου και έγινε αστέρι της jazz), πέθανε χθες (18 Σεπτεμβρίου) σε ηλικία 84 ετών. Ο τόπος και τα αίτια του θανάτου δεν ανακοινώθηκαν αλλά ήταν γνωστό πως ο Wheeler αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα. Τον τελευταίο καιρό διέμενε σε ένα γηροκομείο του Λονδίνου και είχε πρόσφατα νοσηλευτεί.

Γεννημένος ως Kenneth Vincent John Wheeler στο Οντάριο, στις 14 Ιανουαρίου 1930, ο Wheeler, -ο οποίος είπε πει κάποτε, «Ό, τι κάνω έχει μια νότα μελαγχολίας και μια μικρή δόση χάους» - ξεκίνησε παίζοντας κορνέτα σε ηλικία μόλις 12 ετών και σπούδασε στο Royal Conservatory ("βασιλικό Ωδείο") του Τορόντο. Το 1952, μετακόμισε στην Αγγλία, την οποία και έκανε σπίτι του, για τις επόμενες έξι-και δεκαετίες, παίζοντας αρχικά μαζί με τους κορυφαίους μουσικούς της τζαζ της Βρετανίας, μεταξύ των οποίων οι Ronnie Scott και Tubby Hayes.

Η ικανότητα του Γουίλερ να ερμηνεύει πολλά είδη μουσικής, τελικά του επέτρεψε τη συνεργασία με μεγάλα post-bop, fusion και free jazz συγκροτημάτα και καλλιτέχνες, όπως οι John Dankworth, Anthony Braxton, Derek Bailey, Azimuth.

Ο Wheeler κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, "Windmill Tilter" (με την ορχήστρα του Dankworth), το 1969. Το 1975, ο Wheeler ηχογράφησε τον πρώτο από τους πολλούς τίτλους που θα ακολουθούσαν, για την ECM, Gnu High, στον οποίο συμμετείχαν ο Keith Jarrett, ο Dave Holland (με τον οποίο ο Wheeler συνεργάστηκε για τέσσερα χρόνια, τη δεκαετία του '80) και ο Jack DeJohnette. Επίσης κυκλοφόρησε προσωπικά άλμπουμ με τις CBC, Soul Note και, στη δεκαετία του 2000, την CAM Jazz.

Συμμετείχε και σε άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών, όπως οι Bill Frisell, Steve Coleman, John Abercrombie, Ralph Towner. Ο δίσκος του "Wheeler Angel Song" (1997), παρουσίαζε τους Frisell, Holland και Lee Konitz.

Ως εκπαιδευτικός, o Wheeler ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη και υποστηρικτής του προγράμματος "Νέων της Τζαζ" του Royal Academy of Music της Βρετανίας, και το έργο του αποτέλεσε το αντικείμενο μιας πολυετούς έκθεσης στο Μουσείο της Ακαδημίας.