page top

Ζαννιά Κότσικα είναι τ' όνομά μου - Μαρία Σαμπατακάκη (Λογοτεχνία)

Μαρία Σαμπατακάκη

Δημοσιεύτηκε 3/10/2017 07:20

Ζαννιά Κότσικα είναι τ’ όνομά μου

Εισαγωγή, συλλογή υλικού, επιμέλεια: Μαρία Σαμπατακάκη

Πρόλογος: Άρης Μαραγκόπουλος

Σελ.: 152• Σχήμα:12 Χ 20                                                                                                                 

ISBN: 978-960-6863-91-2 • Τιμή: 12,90€

1η έκδοση: Νοέμβριος 2010

Η Ζαννιά Κότσικα είναι η γυναικεία φωνή μιας ολόκληρης εποχής.

Διαθέτει υψηλή πολιτική διαίσθηση και διεκδικεί, μεταξύ των άλλων,

τη χειραφέτησή της.

«[…] Οι γυναίκες αξία δεν είχαμε. Σκολείο δεν πηγαίναμε. ’γω έμαθα γράμματα στα κρυφά. Επήγαινα τον αδερφό μου και στερνά καθόμουνα κάτω απ’ τ’ ανοιχτό παραθύρι να μη φαίνομαι κι άκουγα το δάσκαλο. Μοναχή μου, χάιντε, χάιντε, έμαθα. Να γράφω και να διαβάζω. Αντίς όμως για υπογραφή έβανα σταυρό. Έλεγα «καλύτερα να μη σε ξέρει ο άλλος, τι είσαι, τι δεν είσαι». Ετήραγα την κυρία Ανδρομάχη και την εζήλευα. Είχε ανάστημα. Εψώνιζε στα μανάβικα κι άμα της εδίνανε σκάρτο πράμα, τους το γύριζε πίσω. Είχε δικό της καπελάδικο. Επήγα κι εγώ κι έμαθα την τέχνη. Εδούλεψα. Έκαμα και κομπόδεμα. Ήθελα να ‘χω εφόδια. Να μη βρίσκομαι στην ανάγκη τ’ αντρός μου. Με το χέρι απλωμένο. Είναι μεγάλη σκλαβιά η ζητιανιά. Κι ας είν’ κι απ’ τον άντρα σου. Θέλει σε κρατάει, θέλει σε διώχνει. ‘Κείνος κάνει το κουμάντο…»

***

Μεσοπόλεμος, δεύτερη σταφιδική κρίση. Η Ζαννιά Κότσικα εγκαταλείπει το χωριό της στην ορεινή Αρκαδία κι έρχεται με τον άντρα της στην Αθήνα για να βρει καλύτερη τύχη. Η δύσκολη επιβίωση στην πόλη, η σκληρή πολιτική συγκυρία από την άνοδο του Μεταξά στην εξουσία έως και την πρώτη μετεμφυλιακή περίοδο, την υποχρεώνουν, όπως χιλιάδες άλλους αφανείς μάρτυρες της εποχής (μάρτυρες με όλες τις έννοιες του όρου), να σκληρύνει, να μάθει, να αντέξει παντοία δεινά, να γίνει σοφότερη, κρατώντας αρχές και αξιοπρέπεια στο ακέραιο. Κρατώντας όμως ταυτόχρονα και μια γλώσσα κοφτερή, δωρική, σαφέστατη και τολμηρή όταν αναφέρεται στα του βίου της. Μια γλώσσα και έναν λόγο που λάμπει όπως η καλύτερη λογοτεχνική γλώσσα. Έναν λόγο αριστουργηματικό, έκφραση όλων των γυναικών της εποχής – και παραδειγματικό για τη λογοτεχνία.

            Τα περιστατικά του πολυτάραχου βίου της η Ζαννιά τα διηγήθηκε έξι μήνες πριν τον θάνατό της στην ερευνήτρια Ιστορίας Μαρία Σαμπατακάκη, που κατέγραψε σ' αυτό τον τόμο ακέραιη τη μαρτυρία (με ελάχιστες, μόνο τεχνικού χαρακτήρα, επεμβάσεις), αφήνοντας τον αναγνώστη να απολαύσει τη ζωντανή της, πλούσια γλώσσα, με την πηγαία ποιητικότητα.

Το εμπεριστατωμένο ιστορικό σημείωμα της Επιμελήτριας του κειμένου Μαρίας Σαμπατακάκη καθώς και το κριτικό προλόγισμα του Άρη Μαραγκόπουλου τεκμηριώνουν, διαφωτίζουν και ολοκληρώνουν την απόλαυση αυτού του, στην κυριολεξία, σπάνιου κειμένου.

Η ερευνήτρια Ιστορίας Μαρία Σαμπατακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο-Τοσίτσειο και σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Μαθήτευσε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge όπου και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Από το 2004 συνεργάζεται με το περιοδικό Ιστορικά Θέματα, ενώ έχει συνεργαστεί και με τα περιοδικά Στρατιωτική Ιστορία και AthensMagazine.

Έχουν εκδοθεί οι μονογραφίες της: Η πείνα στην Κατοχή 1941-1944 (Περισκόπιο, 2007), Η μοναρχία στην Ελλάδα, Η εξέλιξη ενός αμφιλεγόμενου θεσμού (Περισκόπιο, 2008), Το Κυπριακό Ζήτημα, Από την Αγγλοκρατία έως την εισβολή του Αττίλα (Περισκόπιο, 2009).

Εεπιπλέον στοιχεία για το βιβλίο, θα βρείτε online στο www.toposbooks.gr

Σχολιάστε το άρθρο

Facebook
Twitter GooglePlus