jazz blues rock

Ο ΒΙΜΠΡΑΦΩΝΙΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΠΝΕΟΥΝ ΘΕΡΜΗ ΚΑΙ ΛΥΡΙΣΜΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ LONG WAY HOME

Ηµεροµηνία κυκλοφορίας: 15 Απριλίου 2022, από την ΠΚmusic του Πέτρου Κλαµπάνη

Το πρώτο single κυκλοφορεί στις 11 Φλεβάρη

Με τους: Γιώργο Κοντραφούρη (Fender Rhodes/πιάνο), Κίµωνα Καρούντζο (µπάσσο), Jason Wastor (drums)

“I was knocked out by this music the first time I heard it - by the intelligent improvising, the depth of groove, and the big heart contained in these compositions.” - Joe Locke

Βιµπραφωνίστας, συνθέτης, καθηγητής και υπότροφος του ιδρύµατος Fulbright, ο Δηµήτρης Αγγελάκης γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, αλλά «ενηλικιώθηκε» στη τζαζ µουσική στην Φιλαδέλφεια και τη Νέα Υόρκη. Σήµερα, µε ιδιαίτερη υπερηφάνια, µας παρουσιάζει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, Long Way Home, που κυκλοφορεί από την ΠΚmusic, του αναγνωρισµένου µπασσίστα Πέτρου Κλαµπάνη. Στο Long Way Home, ο Αγγελάκης ξεδιπλώνει το ταλέντο του, παίζοντας δικές του πρωτότυπες συνθέσεις µε ευρηµατικές ενορχηστρώσεις, µαζί µε ένα εξαιρετικό κουαρτέτο, που συνταιριάζει τους ήχους του βιµπραφώνου µε αυτούς του ηλεκτρικού πιάνου Fender Rhodes – από τον δεξιοτέχνη Γιώργο Κοντραφούρη. Η µπάντα ολοκληρώνεται από το δυναµικό rhythm section που αποτελείται από τον µπασσίστα Κίµωνα Καρούντζο και τον ντράµµερ Jason Wastor.

Ο τίτλος του εργού αντλεί έµπνευση από την «Ιθάκη» του Κωνσταντίνου Καβάφη:

«(...) µὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσῃ ἡ Ἰθάκη» λέει το ποίηµα. «Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι. Χωρὶς αὐτὴν δὲν θἄ βγαινες στὸν δρόµο.»

«Γινόµαστε αυτοί που είµαστε, µέσα από τα ταξίδια µας, αυτός είναι άλλωστε ένας από τους στόχους τους» σχολιάζει ο Αγγελάκης. Σοφά λόγια από έναν µουσικό που έχει ταξιδέψει πολύ ο ίδιος. Γιός ενός από τους πλέον αναγνωρισµένους Έλληνες τροµπετίστες/συνθέτες, ο Αγγελάκης καθιερώθηκε στην Ευρώπη µέσα από συνεργασίες µε µπάντες/µουσικά σύνολα ως προσκεκληµένος, ως sideman, αλλά και ως band leader, σε συνεργασίες µε τους Πέτρο Κλαµπάνη, Δήµο Δηµητριάδη, Τάκη Πατερέλη, Βασίλη Ξενόπουλο, Γιάννη Παπατριανταφύλλου, Milcho Leviev, Paris Strother (Prince) και Harvey Price (Delaware Steel Orchestra). Έχει επίσης συµµετάσχει σε ηχογραφήσεις µε µουσικούς από την Αγγλία, τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία, Ισπανία, Γερµανία και Ελλάδα (George Fakanas Group feat. Horacio “El Negro” Hernandez, UARTS Philadelphia Ensemble, Marossa Jazz Project, Q Orchestra).

Το 2013 ο Αγγελάκης µετοίκησε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ µε υποτροφία Fulbright. Εκεί ολοκλήρωσε τις µεταπτυχιακές του σπουδές στο University of the Arts, µε δασκάλους τους Tony Miceli και Don Glanden, ενώ επισκέπτονταν τακτικά τη Νέα Υόρκη για µαθήµατα µε τον βιµπραφωνίστα Χρήστο Ραφαηλίδη, που ήταν µαθητής του Πατέρα του. «Ο Χρήστος ήταν ο πρώτος µου δάσκαλος και αυτός που µε ενθάρυνε να ασχοληθώ µε το τζαζ βιµπράφωνο» λέει ο Αγγελάκης. «Ουσιαστικά ήταν αυτός που µε εισήγαγε στον κόσµο του τζαζ βιµπραφώνου, και έχουµε έκτοτε θεµελιώσει µια σχέση που κρατάει εως σήµερα». Ζώντας στις ΗΠΑ, ο Αγγελάκης άδραξε την ευκαιρία να µάθει από τους Joe Locke, Ed Saindon, Larry McKenna και John Swana, ενώ µετά από ένα διάστηµα από την ολοκλήρωση των σπουδών του, έζησε για έναν χρόνο στην Κίνα, διδάσκοντας και κάνοντας εµφανίσεις µε Κινέζους και µουσικούς από τη διεθνή σκηνή.

To Long Way Home δηµιουργήθηκε µέσα από αυτές τις εµπειρίες. Κάθε µια από τις πρωτότυπες συνθέσεις αφηγείται µια ιστορία, µε τις περισσότερες να αντλούν έµπνευση από την Ελλάδα, ακόµα και αν ο Αγγελάκης φέρει τον ήχο και την κουλτούρα της Αµερικανικής τζαζ. «Παρατηρώ από κοντά τις εµπειρίες της καθηµερινότητας», σχολιάζει, «ειδικά τις µεγάλες περιόδους που δεν ταξιδεύω, όπως κατά τη διάρκεια της πανδηµίας, ή το διάστηµα µεταξύ της διαµονής µου στις ΗΠΑ και την Κίνα». Συµπεριλαµβάνονται επίσης τρία κλασσικά τζαζ κοµµάτια: το υπέροχο – και αρµονικά απαιτητικό - βάλς “Very Early”, του Bill Evans, η µπαλάντα “Polka Dots & Moonbeams” σε επανεναρµόνιση, που κλείνει το άλµπουµ µε σόλο βιµπράφωνο και το “Coral Keys”, του πιανίστα Walter Bishop, Jr, από το οµώνυµο αλµπουµ του 1971.

Σε άµεση σύνδεση µε το κεντρικό θέµα της «Ιθάκης», το “Ulysses’ Journey” εµπνέεται από την Οµήρου Οδύσσεια, και πιό συγκεκριµένα τα συναισθήµατα του Αγγελάκη κατά τη προσωρινή παραµονή του στην Κίνα, αλλά και τα υπόλοιπα ταξίδια του. «Σε πρώτη “ανάγνωση” είναι ένα χαρούµενο κοµµάτι, αλλά αν κανείς ακούσει πιό προσεκτικά, θα διακρίνει σηµεία στα οποία “σκοτεινιάζει”. Στην πραγµατικότητα, µπορεί να νοµίζεις πως είσαι εντάξει, αλλά υπάρχουν σηµάδια από την ίδια τη ζωή που προσπαθούν να σε αφυπνίσουν. Το κοµµάτι κλιµακώνεται προς ένα σηµείο όπου η χαρά “σπάει” και η βαθειά εσωτερική αναζήτηση ξεκινάει: δηµιουργική, µε ξεκάθαρο στόχο και χωρίς φόβο, κάθε άλλο παρά “σκοτεινή”».

Ο Κοντραφούρης αφήνει το Rhodes για να παίξει ακουστικό πιάνο στο “Murphy” και “Johnny the Liar”. Στο πρώτο, ένα µοντέρνο blues µε ιδιαίτερα σόλος από το µπάσσο και την ντραµς από τους Καρούντζο και Wastor αντιστοίχως, ο Κοντραφούρης εισάγει τον ήχο του ακουστικού πιάνου αποκλειστικά για να αναπτύξει έναν συγκλονιστικό αυτοσχεδιασµό στο κλείσιµο (στο υπόλοιπο κοµµάτι επικρατεί ο ήχος του Rhodes). Η ηχητική αντιπαράθεση είναι καθηλωτική. Όπως εξηγεί ο Αγγελάκης, Murphy είναι ένα είδος Ιρλανδέζικης πατάτας, και το κοµµάτι είναι εµπνευσµένο από κάποιον πλανόδιο που πουλούσε πατάτες τραγουδώντας ένα τραγούδι σε διάστηµα τετάρτης καθαρής. «Κάτι παρόµοιο έκανα στο “Murphy”» µας αποκαλύπτει. «Η µελωδία είναι σε τετάρτη καθαρή, ενώ η ενότητα πρίν από τα σόλο είναι σε αρµονία µε τέταρτες». Στο “Johnny the Liar“ δεσπόζει το ακουστικό πιάνο, µε µια πιο straight ahead & in the pocket αίσθηση, και φέρει το στίγµα των Horace και Monk. Ο τίτλος τα λέει όλα’ εµπνέεται από «κάποιον που ψεύδεται. Ξεκινά µια κανονική συνοµιλία, και ξαφνικά χάνεσαι µέσα στα ψέµµατα, µε µελωδίες και ρυθµούς που ακούγονται κάπως “παράξενοι”»

Στο “Only for You”, µια σκοτεινή µπαλάντα µε ιδιαίτερες συναισθηµατικές µεταπτώσεις, ο Καρούντζος επιδίδεται σε έναν ζωηρό αυτοσχεδιασµό, πρίν την κλιµάκωση του σόλου βιµπράφωνο. Ο µελαγχολικός, ενδοσκοπικός τόνος του κοµµατιού είναι µάλλον απατηλός, καθώς δεν αντλεί έµπνευση από την αγάπη ή την αφοσίωση, αλλά από το σουβλάκι! «Βρισκόµουν στην Αθήνα για µια εµφάνιση και, καθώς ολοκλήρωνα την παραγγελία µου, η υπάλληλος µε ρώτησε “τα σουβλάκια είναι only for youʼ” Το άκουσµα της ερώτησης στην ξένη γλώσσα µου φάνηκε τόσο παράξενο, που αποφάσισα να συνθέσω µια µπαλάντα που θα ονοµάζεται “Only for You”. Ένας φίλος ντράµερ σχολίασε ότι πρόκειται για την µεγαλύτερη ωδή στο φαγητό που γράφτηκε ποτέ!»

Το “Joe’s Corner” είναι εµπνευσµένο από τον τον ανεπανάληπτο βιµπραφωνίστα Joe Locke «που αποτελεί τεράστια πηγή έµπνευσης για µένα» λέει ο Αγγελάκης. «Οφείλω τη γνωριµία µου µαζί του, πρίν από πολλά χρόνια, στον Χρήστο Ραφαηλίδη, και ήθελα να γράψω κάτι που να προέρχεται από αυτά που έχω µάθει από τον Joe, αλλά µε τον δικό µου τρόπο». Οι περίπλοκες αρµονίες και η έντονη swing αίσθηση, µας δίνουν µια καλή αίσθηση του “δικού του τρόπου”: πρόκειται για έναν ήχο βαθειά λυρικό, µε δυνατό ρυθµικό χαρακτήρα από έναν διεθνή τζαζ καλλιτέχνη σε ανοδική πορεία.

www.dimitrisangelakis.com