jazz blues rock

Πληροφορίες προϊόντος

Τίτλος: Paladine - Finding Solace
Label: No Remorse Records
Είδος: Rock
Αριθμός CD: 1
Κυκλοφορία : 2/5/2017
ASIN: B06XSSSMSV

Η συνταγή της επιτυχίας για κάθε συγκρότημα είναι απλή. Οι μουσικοί πρέπει να είναι άψογοι, να ξέρουν το υλικό τους , να το ερμηνεύουν στο 110% των ικανοτήτων τους και να είναι δεμένοι πιο σφιχτά και από το γόρδιο δεσμό. Η φωνή θα πρέπει να σκοτώνει. Γνωρίζοντας το line-up των Paladine, ήμουν θετικά προιδεασμένος για το τι θα ακούσω. Ξεκινάω από το ένα και μοναδικό αρνητικό κατά τη γνώμη μου που έχει ο δίσκος και αυτό είναι η παραγωγή. Εγώ θα την ήθελα πιο καθαρή, με περισσότερο όγκο και καλύτερο blend στα όργανα. Βέβαια ,μπροστά στο τι έχει να προσφέρει αυτός ο δίσκος και σε κασέτα απο ηχογράφιση σε τετρακάναλο από το ισόγειο σπίτι επί της Κηφισίας με ανοιχτά παράθυρα να μου το έδιναν, πάλι θα τον άκουγα με χαρά!

        Ξεκινάμε με τους στίχους. Καθαροί και με νόημα. Επικά ταξίδια και εσωτερικές αναζητήσεις στον κόσμο των Paladin. Ευτυχώς , δεν υπάρχουν οι ατελείωτες επαναλήψεις του ίδιου πιασάρικου ρεφραίν για να σου κολλήσει ντε και καλά στο μυαλό. Όπως είπα, οι στίχοι έχουν κάτι να πουν και αξίζει να το ανακαλύψετε.

        Συνθετικά, δε θα ήθελα να μπω στη διαδικασία της σύγκρισης, ότι θυμίζει το ένα ή το άλλο συγκρότημα. Οι Paladin στέκονται μόνοι τους αξιοπρεπέστατα και άνετα , δίπλα σε κάθε συγκρότημα του χώρου. Οι μουσικοί έχουν πολλές επιρροές στο παίξιμό τους και το συνοθύλευμα όλων βγάζει τη μοναδικότητά τους. Για κάποιον όμως που δεν έχει ίδεα τι παίζει και τυχαίνει να μην έχει δει το φανταστικό lyric video τους στο youtube ή τελοσπάντων προσγειώθηκε χτες στη Γη και δεν ξέρει ούτε τον Metalizer, θα του έλεγα να φανταστεί  τα ριφ των παλιών stratovarius, thrash τύμπανα, shred σολα στις κιθάρες και κάτι σα το παιδί των Manowar και των Kamelot να παίζει με το παιδί των Phapsody και των Symphony X...με σπαθιά.

        Το Νίκο (κιθάρες/φωνή) , θυμάμαι κάποια στιγμη που τον είχαν περιγράψει σε μια συνέντευξη ως το γιο το διαβόλου γιατί είχε χάσει πολλά κιλά σε πολύ σύντομο διάστημα, για τις ικανότητες στην κιθάρα και τα υπόλοιπα όργανα ,αλλά και τη φωνή του. Ε, μάλλον δίκιο είχαν. Ως κιθαρίστας, είναι φοβερός και στα ρυθμικά και φυσικά στις σολιστικές του γραμμές ,βγάζοντας δύναμη, εκφραστικότητα και επιδεικνύοντας άρτια τεχνική, χωρίς ανούσιες πολυλογίες. Ως τραγουδιστής όμως, είναι κατί παραπάνω. Ακούω στη φωνή του, κλασσική, ροκ και μέταλ τεχνική, γρέζια, καθαρά, σταθερό βιμπράτο, υπέροχα χρωματισμένα γυρίσματα και σε μια έκταση που απ`ότι έπιασαν τα αυτιά μου, πρέπει να είναι 4 οκτάβες.

        Φυσικά, όπως είπα στην αρχή,όλοι οι μουσικοί είναι φοβεροί ,δυστυχώς δε μπορούσα λόγω της παραγωγής να διακρίνω όλη την ώρα τι κάνει ο καθένας στην όλη αρμονία, αλλά σαν εξτρά συν, ξεχώρισα τη δυναμική και ταχύτητα του drumer, την ατάκα του βηματοδότη (μπάσο) με τον ήχο που θυμίζει Tool , τα ατμοσφαιρικά και ταξιδιάρικα textures απο τα πλήκτρα και τελοσπάντων, μην ξαναπώ για το Νίκο , γιατί άντε να αποδείξω ότι δε με πληρώνει σε action figures (humor για την κωμική του πλευρά).

        Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην απολαύσετε το δίσκο από την αρχή ως το τέλος, από όποιο κόσμο της μουσικής και να έρχεστε. Μια σοβαρή δουλειά, από επαγγελματίες που ξέρουν και να εκφραστούν για να πουν αυτό που θέλουν, αλλά και να εκφραστούν για να θεραπεύσουν αυχενικά σύνδρομα (headbanging) και να ανεβάσουν τον πήχη στα ύψη. Ελπίζω να απολαύσουμε μια μακριά καριέρα των Paladin στο μέλλον και είμαι περίεργος να δω πως θα βγάλουν καλύτερο δίσκο από αυτό το διαμάντι που είχα την τιμή να ακούσω και να σχολιάσω.