jazz blues rock

Ο John Birks "Dizzy" Gillespie, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1917 και πέθανε στις 6 Ιανουαρίου το 1993. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς μουσικούς της τζαζ. Ως συνθέτης και βιρτουόζος της τρομπέτας, συνέβαλε αποφασιστικά, μαζί με τον Charlie Parker, στην εξέλιξη της μοντέρνας τζαζ και του bebop.

Ο Dizzy Gillespie γεννήθηκε το 1917, στη Νότια Καρολίνα, νεότερος γιος μίας οικογένειας με εννέα παιδιά. Σε ηλικία δέκα ετών, βίωσε το θάνατο του πατέρα του, ο οποίος ήταν ερασιτέχνης μουσικός και διέθετε δικό του μουσικό συγκρότημα, ενθαρρύνοντας την ενασχόληση του γιου του με τη μουσική. Αν και αρχικά ασχολήθηκε με την εκμάθηση του πιάνου, σε ηλικία δώδεκα ετών, στράφηκε στο όργανο της τρομπέτας, πάντα ως αυτοδίδακτος. Οι ικανότητες του, ήταν τέτοιες που του επέτρεψαν να λάβει μία μουσική υποτροφία για το Ινστιτούτο Laurinburg της Νότιας Καρολίνας, όπου συνέχισε να εξασκείται στο πιάνο και την τρομπέτα.

Το 1935 εγκατέλειψε τις σπουδές του και εγκαταστάθηκε στη Φιλαδέλφεια, με την πρόθεση να εργαστεί αποκλειστικά ως μουσικός. Στα πρώτα του βήματα, έγινε μέλος της ορχήστρας του Frankie Fairfax ενώ συμμετείχε για πρώτη φορά σε ηχογράφηση, με το συγκρότημα του Teddy Hill, αντικαθιστώντας τον Roy Eldridge. Την ίδια περίοδο, απέκτησε το ψευδώνυμο Dizzy. Το 1939, έγινε μέλος του συγκροτήματος του τζαζ τραγουδιστή Cab Calloway, ωστόσο εγκατέλειψε το σχήμα το 1941. O ίδιος ο Calloway αποκαλούσε τους αυτοσχεδιασμούς του Calloway "κινέζικη μουσική", χαρακτηριστικό της πρωτότυπης τεχνοτροπίας που είχε αναπτύξει. Στην πορεία, ο Gillespie συμμετείχε σε αρκετά μουσικά σύνολα και συνεργάστηκε με Duke Ellington, Coleman Hawkins, Billy Eckstine, Chick Webb, Benny Carter και άλλους. Ανάμεσα στις σημαντικές συνεργασίες του ήταν και αυτή με τον πιανίστα Earl Hines, καθώς στη διάρκειά της συνεργάστηκε με τον Charlie Parker, ο οποίος επίσης συμμετείχε ως μουσικός στην ορχήστρα του, ενώ παράλληλα του δόθηκε η δυνατότητα να αναδείξει σε ένα βαθμό τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ερμηνείας του. Ως μέλος του συγκροτήματος του Hines, παρουσίασε την πρώτη του μουσική σύνθεση Night in Tunisia.

Μέχρι το 1944, ο Gillespie είχε αποκτήσει σημαντική φήμη ώστε να ηγείται ο ίδιος ορχήστρες. Η συνεχιζόμενη συνεργασία του με τον Charlie Parker συνέβαλε στην εξέλιξη του είδους του bebop, παράλληλα με τη μουσική του swing που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής εκείνη την περίοδο. Σε αντίθεση με τον Parker, που συμμετείχε σε μικρά μουσικά σύνολα, ο Gillespie στόχευε στην δημιουργία μίας μεγάλης ορχήστρας (big band), την οποία οργάνωσε τελικά στις αρχές του 1945. Μετά από την εμπορική αποτυχία της, το Νοέμβριο του ίδιου έτους, σχημάτισε ένα κουιντέτο, στο οποίο συμμετείχε επίσης ο Parker. Αργότερα, το σύνολο απέκτησε και ένα έκτο μέλος, ενώ τελικά ο Gillespie επέκτεινε το σχήμα, επιχειρώντας για δεύτερη φορά την δημιουργία μιας μεγάλης ορχήστρας, την οποία κατάφερε να διατηρήσει για τέσσερα χρόνια. Στο διάστημα αυτό, συμμετοχή στην ορχήστρα είχαν ορισμένοι σημαντικοί τζαζ μουσικοί, όπως ο John Coltrane. Ο Gillespie, πειραματίστηκε μουσικά προσπαθώντας να ενσωματώσει αφρικανικά και κουβανέζικα μουσικά στοιχεία στη τζαζ. Διέλυσε την ορχήστρα του, το 1950, εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Το 1956, και ενώ μέχρι τότε καθοδηγούσε μικρά σύνολα μουσικών, δημιούργησε για δεύτερη φορά μία μεγάλη ορχήστρα, με την οποία περιόδευσε στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στη Λατινική Αμερική. Μετά τη διάλυση της ορχήστρας, το 1958, ο Gillespie συνέχισε να παίζει με μικρότερα μουσικά σχήματα, παραμένοντας ενεργός μέχρι το 1992. Στη δεκαετία του 1980, ηγήθηκε της ορχήστρας United Nations Orchestra.

Πέθανε το 1993, σε ηλικία 75 ετών, από καρκίνο.

Πηγή: Wikipedia