jazz blues rock

Στην Κόστα Ρίκα είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι διάφοροι ρυθμοί της Καραϊβικής και Λατινικής Αμερικής όπως η κούμπια το μερέγκε, η σάλσα, το σόκα το μαρκάδο και άλλοι. Και σε αυτήν τη μικρή χώρα όπως και σε άλλες της Κεντρικής και Νότιας  Αμερικής (βλ. Γουατεμάλα, Παναμάς, Κολομβία, Ισημερινός) η μαρίμπα το γνωστό ξυλόφωνο κατέχει πρωταρχικό ρόλο στη μουσική της παράδοση. Οι Αφροκαραϊβικοί ρυθμοί ρέγκε, καλίψο και άλλοι είναι οι πιο διαδεδομένοι και καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της επικράτειας αλλά κυρίως στις περιοχές που βρέχονται από την Καραιβική θάλασσα. Στις παράκτιες αυτές περιοχές έχουν αναπτυχθεί και άλλα τοπικά ρυθμικά ιδιώματα όπως το σινκίτ και η κουαντρίγε που είναι ένας κυκλικός εξτατικός χορός που μοιάζει με το γνωστό δικό μας «γαϊτανάκι» της Πρωτομαγιάς. Η κιθάρα είναι αρκετά θα λέγαμε διαδεδομένη στις στις δυτικές περιοχές της χώρας ως συνοδευτικό όργανο σε τοπικούς λαϊκούς χορούς όπως ο πούντο γκουανακάστε και ο λος αμόρες δε λάκο. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην Κόστα Ρίκα είναι διαδεδομένες οι πένιας όπου διάφορες παρέες συγκεντρώνονται σε κάποιο κλειστό χώρο τραγουδώντας ομαδικά αφήνοντας μια κάπως μελαγχολική και μποέμ αίσθηση. Αυτή είναι μια παράδοση που προέρχεται από εξόριστους της Χιλής και της Αργεντινής. Η Κόστα Ρίκα έχει την δική της συμβολή στη διαμόρφωση του κινήματος νουέβο κανσόν που σημαίνει νέο τραγούδι. Και εδώ όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής που διαδόθηκε το εν’ λόγω κίνημα αυτά τα τραγούδια έχουν τις ρίζες τους στις λαϊκές μουσικές της χώρας και στην πλειονότητα τους εκφράζουν τη διαμαρτυρία των απλών ανθρώπων για την καθημερινή αδικία και την ελπίδα και προσμονή για ένα καλύτερο μέλλον.

Άλλο ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Κόστα Ρίκα η μοναδικότητα της συγκεκριμένης χώρας έναντι των άλλων της Λατινικής Αμερικής που έχει σχεδόν ομοιογενή εθνική φυσιογνωμία. Ωστόσο οι αυτόχθονες Ίντιος δεν αφομοιώθηκαν από τους λευκούς και τους μεστίσος για ιδιαίτερους κοινωνικούς και πολιτισμικούς λόγους. Οι Μπρίμπροι που ανήκουν στον λαό των Ταλαμάγκα είναι ένας ειρηνικός λαός και αυτοί που στην πραγματικότητα επέζησαν από το μένος των εισβολέων όταν ο Κολόμβος έριξε την άγκυρα του κοντά στο σημερινό Πουέρτο Λιμόν. Πιστεύουν σε ένα ανώτερο όν, τον θεό Σίμπου και σε άλλες μικρότερες θεότητες ενώ ταυτόχρονα τρέμουν τον δαίμονα Χαμπούρου που ονομάζεται και Έλ Ενκάντο που σημαίνει ο γητευτής. Με την πάροδο των χρόνων η θρησκεία τους έχει δεχτεί επιρροές και από τον χριστιανισμό. Η καλλιέργεια του καφέ της μπανάνας και άλλων γεωργικών προϊόντων επηρεάζει αποφασιστικά τη ζωή του ντόπιου πληθυσμού προσδίδοντας ένα πολύ ενδιαφέρον λαογραφικό στοιχείο.

Μερικοί από τους κυριότερους εκφραστές της παραδοσιακής και σύγχρονης μουσικής της χώρας είναι οι εξής:

Gandhi, Tango India, Malpais, Editus, Tico Jazz Band, Banda Rock Las Tortugas, Skala Grupo Musical, Grupo Musical Kahle, Grupo Musical Pura Vida, Grupo Gaviota, Sasha Cambell Barr

---

---

---

Πηγές:
Wikipedia
http://costarica.com/
http://costarica-information.com/
http://en.unesco.org/