jazz blues rock

Από το «χειρότερο» στο «καλύτερο» album: Deep Purple (Part 1)

Οι Deep Purple είναι αγγλικό hard rock συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε στο Χέρτφορντσαϊρ το 1968. Μαζί με τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath αποτελούν την τριάδα των προπατόρων του heavy metal.

Οι Deep Purple έχουν μπει στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως το πιο θορυβώδες συγκρότημα για την συναυλία τους στο Rainbow Theatre του Λονδίνου το 1972 και έχουν πουλήσει πάνω από 100.000.000 δίσκους.

Είναι ενεργοί ως συγκρότημα από το 1968 ως σήμερα, με μία οκταετή διακοπή από το 1976 μέχρι το 1984. Η πιο επιτυχημένη σύνθεση τους υπήρξε η δεύτερη γραμμή μελών τους, η οποία αποτελούνταν από τον Ian Gillan (vocals), Jon Lord (keyboards, backing vocals), Roger Glover (bass), Ian Paice (drums), and Ritchie Blackmore (guitar). Η σύνθεση αυτή υπήρξε σε τρεις διαφορετικές περιόδους, από το 1969 ως το 1973, από το 1984 ως το 1989 και από το 1992 ως το 1993. Άλλοι μουσικοί που πέρασαν από το συγκρότημα ήταν οι τραγουδιστές Rod Evans (lead vocals), David Coverdale και Joe Lynn Turner (vocals), οι κιθαρίστες Tommy Bolin και Steve Morse, οι μπασίστες Nick Simper και  Glenn Hughes και ο κιμπορντίστας Don Airey που αντικατέστησε τον Jon Lord το 2002.

Σε δημοψήφισμα του βρετανικού ραδιοφωνικού σταθμού Planet Rock, το κοινό τους κατέταξε πέμπτους στην λίστα με τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα όλων των εποχών, ενώ το 2008 έλαβαν το Legend Award στα World Music Awards. Το 2016, εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame μετά από συνεχείς αναβολές, παρά την προτίμηση του κοινού κατά τις ψηφοφορίες.

Με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου τους (;) άλμπουμ το Infinity, το JazzBluesRock.gr προσπαθεί να αξιολογήσει τα 20 studio album των Deep Purple, ξεκινώντας από το λιγότερο καλό και φτάνοντας στο, κατά την γνώμη μας, καλύτερο. Στο πρώτο μέρος επικεντρωνόμαστε στα άλμπουμ που βρίσκονται στην θέση 20-11, ενώ σύντομα θα ακολουθήσει και το δεύτερο μέρος για τα άλμπουμ που βρίσκονται στην θέση 10-1.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Abandon
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1998

Μετα από το πολύ κάλο ντεμπούτο της μπάντας με τον Steve Morse στην κιθάρα Purpendicular οι Purple μας απογοήτευσαν στα τέλη της δεκαετίας του 90’.Ενα άλμπουμ χωρίς αξιόλογες εμπνεύσεις με μονό αξιοσημείωτο τραγούδι η μπαλάντα “Fingers To The Bone” που μας μιλαει για την αποχώρηση του Blackmore από το συγκρότημα. Το Abandon είναι το άλμπουμ με τις λιγότερες πωλήσεις στην ιστορία του συγκροτήματος και το τελευταίο του Jon Lord.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: The Book of Tailysin
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1968 

Δευτερο άλμπουμ της βρετανικής μπάντας που κινείται στο ίδιο μήκος με το ντεμπούτο τους. Κάποια αξιόλογα κομμάτια και ένας πιο «ελεύθερος» Blackmore. Δυστυχώς όμως το άλμπουμ δεν σημειώνει την επιτυχία του ντεμπούτου τους. Παρόλα αυτά ένα instrumental τραγούδι το  “Wring That Neck” δείχνει το ταλέντο των Blackmore-Lord-Paice και θεωρείται ο προάγγελος για τα μελλοντικά υπέροχα τραγούδια που γραφτήκαν. 

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Deep Purple
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1969

Στα τέλη της δεκαετίας του 60’ οι Purple κυκλοφορούν το ομώνυμο άλμπουμ τους που έμελε να είναι και το τελευταίο με τους Rod Evans & Nick Simper. Δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις κακό άλμπουμ αλλά οι βρετανοί δεν εξελίσσονται καθόλου. Επικρατεί το 60s’ mood παρόλο που υπάρχουν κάποια αξιόλογα κομμάτια όπως το “Lalena”. Ο Βlackmore θέλει να οδηγήσει το συγκρότημα σε hard rock ήχο και έτσι αλλαγές έπρεπε να γίνουν. Με το τέλος του 1969 οι Evans-Simper αποτελούν παρελθόν και αντικαταστάτες τους είναι οι Ian Gillan-Roger Glover. Τα καλυτέρα μόλις ξεκίνησαν….

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Who Do We Think We Are
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1973

Βρισκόμαστε στο 1973 και οι Deep Purple έχουν κατακτήσει τα charts με τα Machine Head & Made in Japan. Παρόλα αυτά η κόντρα Βlackmore-Gillan έχει φτάσει σε πολύ δύσκολο σημείο και το συγκρότημα βρίσκεται σε κρίση. Τον Φεβρουάριο του ιδίου έτους οι βρετανοί κυκλοφορούν το Who Do We Think We Are και παρόλο που οι πωλήσεις είναι υψηλές το άλμπουμ θεωρείται αποτυχία . Ο Blackmore φαίνεται αδιάφορος και σκέπτεται να αποχωρήσει, το συγκρότημα φαίνεται κουρασμένο με εξαίρεση το hit single “Woman FromTokyo’ και το “Mary Long” το άλμπουμ είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων. Ο Gillan το καλοκαίρι του ιδίου έτους δηλώνει πως θα αποχωρήσει στο τέλος περιοδείας. Ο Blackmore είναι ένα βήμα από το να κάνει το ίδιο αλλά αλλάζει γνώμη με την προϋπόθεση να φύγει ο Glover! Τίποτα προσωπικό όπως είπε αλλά πίστευε πως η μπάντα χρειάζεται ριζική ανανέωση! Έτσι στο απόγειο της καριέρας τους οι προσωπικές κόντρες φτάνουν το συγκρότημα ένα βήμα πριν την διάλυση και οι Gillan-Glover αποχωρούν.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Rapture of the Deep
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2005

Στα μέση της δεκαετίας οι Deep Purple επιστρέφουν με νέο άλμπουμ το 2ο με τον Don Airey στα πλήκτρα αφού αντικατέστησε τον Jon Lord το 2002.Το άλμπουμ καταφέρνει να σημειώσει αξιοσημείωτη επιτυχία σε χώρες της Ευρώπης αλλά δεν πρόκειται να μείνει στην μνήμη πολλών για τα τραγούδια του η την παραγωγή του. Παρόλα αυτά το ομώνυμο τραγούδι μπορεί να θεωρηθεί από τα καλυτέρα της εποχής Morse καθώς έχει αρκετά oriented mood (ήχο). Η περιοδεία που θα εξακολουθήσει θα είναι μια από τις πιο επιτυχημένες των Deep Purple και σε απόδοση αλλά και σε πωλήσεις εισιτήριων.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Infinite
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2017

Τέσσερα χρόνια μετά το εκπληκτικό Now WhatΆ! οι Deep Purple επιστρέφουν με την βοήθεια πάλι του Bob Erzin στην παραγωγή με το αξιοπρεπέστατο Infinite.Το τελευταίο τους άλμπουμ και περιοδεία; Η  ιστορία θα δείξει καθώς το ίδιο ακούγονταν και το 2013 με το NowWhatΆ!.Για άλλη μια φόρα έστω και καθυστερημένα οι Deep Purple στέκονται στο ύψος του ονόματος τους για την ηλικία τους καθώς κομμάτια όπως το “Time For Bedlam” η το “The Surprising” (που θυμίζει “Child in Time”) εντυπωσιάζουν. Σίγουρα σημαντική η βοήθεια του Bob Erzin στην παράγωγη κάτι που θα έπρεπε να το χαν κάνει 20 η 30 χρόνια πριν οι Deep Purple και όχι τόσο καθυστερημένα. Στα αρνητικά ο SteveMorse. Οι Deep Purple φημίζονταν με Blackmore και Bolin για τα riff και τα solo. Πλέον οχι... Παρολα αυτά η άποψη μου είναι ότι και να μην κυκλοφορούσε πότε αυτό το άλμπουμ δεν θα υπήρχαν παράπονα και σίγουρα δεν άλλαξε η ιστορία της ροκ η του συγκροτήματος .Προσωπικά το άκουσα μια φόρα και βαρέθηκα λίγο. Αμέσως έβαλα να ακούσω το Come Taste The Band για να απολαύσω τους Deep Purple χωρίς Blackmore....

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Bananas
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2003

Πεντε χρόνια μετά το απογοητευτικό Abandon και έχοντας ως νέο μέλος στα πλήκτρα τον Don Airey που είχε αντικαταστήσει τον αποσυρθέντα (λόγο υγείας και κόπωσης) Jon Lord οι Deep Purple επιστρέφουν με το Bananas. Σίγουρα περίεργος τίτλος και εξώφυλλο για άλμπουμ αλλά καταφέρνουν να μας αφήσουν με μια ευχάριστη γεύση καθώς ακούγονται αρκετά φρέσκοι και με αξιόλογες εκτελέσεις στα τραγούδια. Για πρώτη φορά μετά το 1984 παραγωγός δεν είναι ο Roger Glover αλλά ο Michael Bradford. Kαποια από τα τραγούδια έχουν ακόμη την υπογραφή του Lord καθώς είχαν γραφτεί πριν αποχωρήσει. Γενικά acceptable είχε αφήσει αυτή τη δουλειά των βρετανών στον κόσμο τους.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Shades of Deep Purple
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1968

Σιγουρα το ντεμπούτο των Deep Purple δεν είναι στο επίπεδο των Sabbath η των Zeppelin αλλά το σίγουρο είναι ότι ήταν αρκετά επιτυχημένο. Με αρκετή ψυχεδέλεια σε κλίμα 60’s και με lead force τον Jon Lord οι Deep Purple καταφέρνουν να έχουν ένα πολύ αξιόλογο ντεμπούτο με τεραστία επιτυχία στις ΗΠΑ. Το άλμπουμ φτάνει στο νο24 του Billboard και το single “Hush” διασκευή του Joe South στο Nο.4 του Billboard. Στα highlights του άλμπουμ το τραγούδι “Μandrake Root” αλλά και ακόμα μια διασκευή το “Hey Joe”.Αυτή η επιτυχία ήταν μόνο η αρχή.

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Purpendicular
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1996

Πολλοι το 1994 θα έλεγαν πως υπάρχει ζωή για τους Deep Purple χωρίς Blackmore; ένα ερώτημα που είχε δημιουργηθεί και το 1975.Και όμως ΝΑΙ! Αφού ο Joe Satriani αντικατέστησε τον Ritchie για το υπόλοιπο της περιοδείας το 1993-94 και δεν μπόρεσε να μείνει στην μπάντα λόγο συμβολαίου με την εταιρεία του οι Deep Purple είχαν την δύσκολη δουλειά να βρουν μόνιμο αντικαταστατή του Man in Black. Το όνομα αυτού Steve Morse. Η πρώτη δουλειά της θρυλικής μπάντας με τον αμερικανό σίγουρα θα εντυπωσίασε ακόμα και τους φανατικούς οπαδούς του Blackmore όπως εμένα. Ο Steve Morse έδωσε νέα ζωή στην μπάντα και μετά από καιρό βλέπουμε έναν πολύ καλύτερο Gillan αλλά και έναν Lord να πρωτοτυπεί με το παίξιμο του. Τραγούδια όπως το “Sometimes I Feel Like Screaming”, “Loosen My Strings” και “Aviator” δείχνουν ότι η μπάντα ακόμα μπορεί να γράψει ποιοτικά τραγούδια ακόμα και χωρίς τον Ριχαρδο. Πολλοί θεωρούν αυτό το άλμπουμ το καλύτερο μετά το PerfectStrangers στην Reunion εποχή και ίσως να έχουν και δίκιο!

---

Καλλιτέχνης: Deep Purple
Άλμπουμ: Now What
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2013

Εν έτη 2013 και κοντά στα 70 τους δεν περίμενα πολλά από τους Deep Purple. Ευτυχώς όμως διαψεύστηκα παταγωδός. 8 χρόνια μετά το μέτριο Rapture of the Deep και μετά από πολλές περιοδείες οι Deep Purple επιστρέφουν με το Now What. Αύτη την φορά στην παράγωγη ο πολύπειρος και πασίγνωστος Bob Erzin,και το αποτέλεσμα αυτού ένα άλμπουμ που θυμίζει Μachine Head και Perfect Strangers μαζί! Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιο τραγούδι μέτριο σε αυτό το άλμπουμ μετά από πολλά χρονιά! Ο Μοrse μετά από 18 χρόνια στην μπάντα για πρώτη φορά δείχνει στοιχειά μεγάλου κιθαρίστα όπως και ο Don Airey που για μένα πρωταγωνιστεί στο album. Τι να πούμε και για τον Ian Gillan που σε τραγούδια όπως το “A Simple Song” και “Vincent Price” μας θυμίζει γιατί είναι από τους πιο σπουδαίους τραγουδιστές της Ροκ σκηνής. Το τραγούδι “Above and Beyond” είναι αφιερωμένο στον Jon Lord που είχε χάσει την ζωή του από καρκίνο ένα χρόνο νωρίτερα. Σίγουρα αυτό το άλμπουμ μπορεί να θεωρηθεί στο ίδιο επίπεδο με αυτά της θρυλικής μπάντας στην δεκαετία των 70’s.

---