jazz blues rock

Ο πιανίστας Keith Jarrett έπαιξε στο Φεστιβάλ Τζαζ της Umbria στην Ιταλία το 2007 και διέπραξε, αν όχι την πιο άσχημη συναυλία, τότε σίγουρα τον πιο προσβλητικό και δημόσιο ξεπεσμό στην ιστορία της τζαζ . Όταν περπάτησε πάνω στη σκηνή και είδε τους ανθρώπους στο πλήθος να κάνουν λήψη φωτογραφιών, πήγε στο μικρόφωνο και ανέφερε τα εξής «όχι μόνο είστε μαλ@@@ες με τις κάμερες» αλλά επίσης προσέβαλε και την ίδια την πόλη που τον φιλοξενούσε ονομάζοντας την «καταραμένη πόλη της Περούντζια». Το αλαζονικό αν μη τι άλλο στυλ του φυσικά αποτυπώνονται σε βίντεο, που μεταδόθηκε σαν ιός στο YouTube. Ο Carlo Pagnotta, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του ιστορικού φεστιβάλ της τζαζ, δήλωσε ότι ο Jarrett ποτέ δεν θα είναι ευπρόσδεκτος ξανά στο φεστιβάλ μας. Ο Pagnotta άλλαξε πλέον μυαλά απέναντί στον Jarret μιας που τον είχε καλέσει με το τρίο του στο φεστιβάλ που έκλεινε εκείνη τη χρονιά 40 χρόνια ζωής. Το τρίο αποτελούνταν από τον Jarrett στο πιάνο τον μπασίστα Gary Peacock και τον ντράμερ Jack DeJohnette.

Η κακή συμπεριφορά του Jarrett κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων έχει γίνει πλέον η ουσία του μύθου του. Αυτή η δυσάρεστη ιστορία είναι ευρέως τεκμηριωμένη, τόσο ανεπίσημα σε blogs, social media όσο και επίσημα όπως στο San Francisco Examiner τη New York Times και τη Le Monde του Παρισιού. Στο Σαν Φρανσίσκο, το 2010 ο Jarrett διακόπτει συνεχώς τη συναυλία του για να κάνει παρατηρήσεις στο πλήθος για «βήχα που ακούγεται έντονα». Σε αντάλλαγμα το πλήθος θυμωμένο του απαντά «Απλά παίξτε!». Οι κανόνες του Jarrett για το κοινό του απαγορεύουν όχι μόνον τις εκ προθέσεως λήψεις φωτογραφιών, αλλά και ακούσιες πράξεις όπως ο βήχας. Στο Carnegie Hall  το 2011 περπατά επανειλημμένα από τη σκηνή στα παρασκήνια, διαμαρτυρόμενος τόσο για τους «γριπιασμένους» όσο και για τους φωτογράφους. Στο Παρίσι το 2008 η συναυλία σταμάτησε και πάλι, ενώ ο Jarrett ζητά να του αλλάξουν το πιάνου στο οποίο παίζει. Και κανένα από αυτά δεν είναι καινούργιο, στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο Todd Barkan ο τότε ιδιοκτήτης του Keystone Korner στο Σαν Φρανσίσκο, βαρέθηκε από τις μόνιμες διαμαρτυρίες του Jarrett και για αυτό του αγόρασε ένα μπιμπερό, το γέμισε με ζεστό γάλα και το έβαλε πάνω στο πιάνο κατά τη διάρκεια ενός σετ. Ο Barkan λέει ότι τα παράπονα του Jarret σταμάτησαν για λίγο.

Η επιμονή του Jarrett για απόλυτη ησυχία σε μεγάλες αίθουσες συναυλιών δεν είναι μόνο μάταια αλλά είναι και απατηλή. Αλλά το μίσος του για τη φωτογραφία είναι ας πούμε κατανοητό. Τέλος σε άλλη μια εμφάνισή του στο Carnegie Hall το 2011 ανέφερε τα εξής, «Φανταστείτε μια εποχή κατά την οποία η φωτογραφία σαν έννοια να απαιτούσε από εσάς να μάθετε πώς να βγάζετε σωστές φωτογραφίες και κλείνοντας λεεί ότι οι άνθρωποι παίρνουν μαζί τους τις φωτογραφίες οι οποίες όμως δεν έχουν κανένα ουσιαστικό νόημα αλλά για εμάς είναι απλά εκνευριστικό».