jazz blues rock

Οι τελευταίες ήμερες του Σεπτεμβρίου είναι πάντοτε επίφοβες για ανοικτές συναυλίες. Κατά κανόνα ο καιρός είναι σύμμαχος σου , αλλά πάντα έχεις μια επιφύλαξη μπας και βρέξει ή κάνει κρύο. Τέτοια θέματα δεν είχαμε και φτάνοντας στο γνώριμο χώρου του Λυκαβηττού είδαμε ότι για μια ακόμα φορά οι εξέδρες είχαν σχεδόν γεμίσει , ενώ στην αρένα υπήρχαν και καθίσματα για τους κατόχους των 45€.  Λίγα λεπτά μετά τις 9 μας ενημέρωσαν ότι η συναυλία θα άρχιζε στις 9:45 λόγω τις κίνησης που υπήρχε  με το κλείσιμο κεντρικών δρόμων για τα γεγονότα με την Χρυσή Αυγή.

Οι Pink Martini έχουν μπει εδώ και αρκετά χρόνια στο club των συγκροτημάτων που η Ελλάδα είναι το δεύτερο (μπορεί και πρώτο σπίτι τους). Μόλις τον περασμένο χρόνο είχαν παίξει ξανά στην χώρα μας αλλά όπως αποδείχτηκε και στην συναυλία και σε έξι μήνες ή σε ένα χρόνο να έρθουν ξανά, πάλι θα υπάρχει το κοινό για να τους δει. Εάν δεν έχασα το μέτρημα, στην σκηνή πρέπει να ήταν πάνω από 8 μέλη των Pink Martini με την παράσταση να κλέβει η Storm Large τόσο με την σέξι εμφάνιση της όσο φυσικά και με την φωνή της. Μάλιστα το κλίμα ήταν και οικογενειακό καθώς ανάμεσα στους θεατές ήταν η αδελφή της που μένει μόνιμα στην Ελλάδα με την οικογένεια της και η Storm Large κάλεσε τον ανιψιό της να μεταφράσει τον τίτλο ενός τραγουδιού της με τον μικρό με την βοήθεια της μητέρας του να τα καταφέρνει. Λίγες μέρες πριν την συναυλία είχε κυκλοφορήσει το νέο τους album με τίτλο “Get Happy” και μας ανέφεραν ότι μπορούμε να το προμηθευτούμε μετά το τέλος της συναυλίας υπογεγραμμένο από το συγκρότημα.

 Όσο καλά και να είναι τα τραγούδια από τις τελευταίες τους δουλειές το Ελληνικό κοινό περίμενε τις ομολογουμένως ωραίες διασκευές που έχουν κάνει και έχουν γίνει γνωστοί οι  Pink Martini.  “Amado Mio”, “Brasil”, “Que Sas, Que Sas, Que Sas” ήταν ορισμένα που ακούσθηκαν  ενώ φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει  , όπως θα έλεγε και η Ροζίτα Σώκου , ένα τραγούδι από τις  ελάχιστες καλές ταινίες που έπαιξε η Μελίνα Μερκούρη το “Τα Παιδιά του Πειραιά”!  Σε κάποιο σημείο η Storm Large προέτρεψε το κοινό να έρθει να χορέψει μπροστά στην σκηνή γιατί κακά τα ψέματα η μουσική των Pink Martini είναι ιδανική για χορό. Βέβαια κάπου εκεί διαμαρτυρήθηκαν οι καθήμενοι στα VIP και η μεσοβέζικη λύση που δόθηκε είναι ο κόσμος να χορεύει στα πλάγια και πίσω από την αρένα για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι. Με την διάθεση να έχει ανέβει τόσο από το συγκρότημα όσο και από το κοινό η ώρα πέρασε ευχάριστα και χωρίς να το καταλάβουμε κατά τις 11:30 φτάσαμε στο τέλος της συναυλίας. Τέλος υπήρχε μια ελληνική συμμετοχή και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Αντώνη Ανδρέου στο τρομπόνι που είχαι μια εξαιρετική παρουσία. Για μια ακόμα φορά οι Pink Martini κέρδισαν το κοινό και όσοι τους χάσατε, μην ανησυχείτε, σύντομα θα είναι ξανά κοντά μας.