jazz blues rock

«Νομίζω εν τέλη πως Ναι μπορεί να καθιερωθεί στα επόμενα χρόνια η Gypsy jazz και το τραγουδιστικό Swing στην Ελλάδα».

 

 
 
 

---

Kατ’αρχάς καλώς ήλθες στο JazzBluesRock.gr
Καλώς σας βρήκα, ευχαριστώ πολύ και με τιμά ιδιαίτερα η πρόσκλησή σας.   

Μίλησέ μας για το τελευταίο σου album Jazzy-Key(2013),πως προέκυψε η Gypsy Jazz στο μουσικό σου "λεξιλόγιο";
Η Jazz του Django Reinhardt υπήρχε και υπάρχει πολλά χρόνια στην ζωή μου. Για την ακρίβεια ήταν η μουσική που με έκανε να εισχωρήσω και να αγαπήσω και όλα τα υπόλοιπα στυλ της Jazz. Επίσημα μουσικά-και όταν λέω επίσημα εννοώντας με κάποιο group-ασχολούμαι τους τελευταίους 14 μήνες αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος με αγκάλιασε πολύ γρήγορα. Κατά καιρούς από το 2000 και μετά έπαιζα διάφορα κομμάτια, όχι Gypsy βέβαια (standards), αλλά με Gypsy jazz τρόπο. Το τελευταίο album Jazzy Key των Τhe Ghost Notes άρχισε να συνθέτεται 2 μήνες αφού η μπάντα ξεκίνησε να παίζει, δηλαδή Φεβρουάριο του 2013, και τελείωσε έναν μήνα μετά. Ο δίσκος αποτελείται από 6 κομμάτια εκ των οποίων τα δύο είναι διασκευές του Django Reinhardt και τα υπόλοιπα 4 είναι original συνθέσεις. Η αλήθεια είναι ότι έγινε αρκετά γρήγορα αλλά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα του τόσο ηχητικά όσο και από θέμα έμπνευσης αλλά και εκτελεστικά. Η ανάγκη μας να δημιουργήσουμε αυτόν τον δίσκο ήταν πολύ μεγάλη από πολλές απόψεις και ακόμη και σήμερα δεν νοιώθουμε ούτε εγώ προσωπικά ότι βιαστήκαμε. Το νοιώθαμε, το κάναμε και ποτέ δεν κάναμε πίσω με σκέψεις του στυλ μήπως δεν είμαστε αρκετά έτοιμοι.-στην τελική όπως και να έχει πάντα μαθαίνεις-.απλά έγινε και το χαιρόμαστε μέχρι και σήμερα. Φυσικά όποιος θέλει μπορεί να το προμηθευτεί μέσω της σελίδας μας στο Internet στέλνοντάς μας ένα απλό e-mail στο www.theghostnotes.weebly.com ή σε κάποια ζωντανή εμφάνιση του group.

Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της "σχολής", σε επίπεδο τεχνικής και εξοπλισμού;
Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα η οποία συνήθως με τους φίλους, γνωστούς, μαθητές, μουσικούς δεν τελειώνει ποτέ (χαχαχα). Θα αναφερθώ όμως σε πολύ βασικά πράγματα που πρέπει να ξέρει κάποιος. Βασικό χαρακτηριστικό σε επίπεδο εξοπλισμού όσον αφορά τις κιθάρες -μιας και σε αυτές υπάρχουν οι πολύ μεγάλες διαφορές- είναι το γεγονός πως είναι τελείως διαφορετικές από οποιαδήποτε άλλη ακουστική κιθάρα ειδικά στην κατασκευή τους με ότι αυτό συνεπάγεται και ηχητικά. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στην κλίμακα της ταστιέρας, διαφορετική τρύπα στο καπάκι, διαφορετικές χορδές, διαφορετική γέφυρα κλπ.

Τις κιθάρες αυτές τις χωρίζουμε σε δύο "μεγάλες" κατηγορίες, στις D-hole και τις Oval hole, από εκεί και πέρα υπάρχουν και οι f-hole,heart hole και κάποιες ακόμα οι οποίες έχουν μικρές διαφορές στο σώμα ή στην κλίμακα της ταστιέρας.

Τις κιθάρες αυτές τις έκανε ο Django Reinhardt (φυσικά) γνωστές, και τις κατασκεύασε ο Mario Maccaferri για την εταιρεία Selmer στο Παρίσι. Δεν ήταν όμως οι πρώτες Gypsy κιθάρες, απλά αυτές καθιερώθηκαν ως "κλασσικές" Gypsy jazz . Επίσης παίζονται με ιδιαίτερες πένες οι οποίες είναι από 1.5 χιλιοστά μέχρι και 6 χιλιοστά και είναι κατασκευασμένες από υλικά όπως Galalithe, Wegen, Tartoise (απαγορευμένο πλέον), Wood, Acetate κ.α. Όσο αστείο και αν ακούγεται η πένα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στον ήχο της κιθάρας. Ακόμα και με ποιό μέρος της πένας παίζεις, απηχεί σημαντικά τόσο στην συνοδεία όσο και στο σολιστικό μέρος. Από τεχνικής άποψης θα πω όσο πιο περιληπτικά μπορώ πως έχουμε να κάνουμε μ’ ένα απαιτητικό στυλ που έχει δική του νοοτροπία και δικό του ηχόχρωμα. Για παράδειγμα ένα πράγμα που δεν αντιλαμβάνεται κάποιος άμεσα, είναι η δυσκολία  του συνοδευτικού ρόλου σε μία Gypsy jazz μπάντα, μιας και ο ρυθμικός κιθαρίστας, είναι υπεύθυνος για την αρμονία αλλά και για τον ρυθμό. Φυσικά όλοι έχουν τα μάτια τους στον σολίστα για αυτό και δεν φαίνεται (χαχαχα). Αν η ρυθμική αγωγή δεν είναι καλή η μπάντα ακούγεται μέτρια, φυσικά αυτό το λέω με ταπεινότητα και είναι προσωπική μου άποψη. Επίσης μιλάμε για ένα ξεχωριστό είδος Jazz (αρμονικά και ρυθμικά), πράγμα που στην Ελλάδα μερικοί το ξεχνάνε, και μάλιστα θα έλεγα ότι είναι, αν όχι το πρώτο, από τα πρώτα σίγουρα κιθαριστικά στυλ της jazz μιας και ο Django το καθιέρωσε ήδη από τις αρχές του 30' με την Hot club of France. Για εμένα σαν κιθαρίστα είναι από τα πιο δύσκολα και απαιτητικά στυλ μουσικής (από πολλές απόψεις), που έχω παίξει μέχρι στιγμής. Κάτι τελευταίο που δεν πρέπει να παραλείψω και πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι έχουμε την τύχη στην Ελλάδα να έχουμε οργανοποιούς οι οποίοι κατασκευάζουν τέτοιες κιθάρες, σε κόστος πολλές φορές με αναλογία 1/10 σε σχέση με αυτές του εξωτερικού, και σε όλες τις περιπτώσεις δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα. Για παράδειγμα οργανοποιοί όπως ο Ανδρέας Καραγιάννης (Leveller guitars που παίζω εγώ), ο Σπύρος Μαμάης, ο Άδωνις Γουλιέλμος και άλλοι εξαιρετικοί οργανοποιοί είναι εφάμιλλοι με μεγάλα ονόματα του εξωτερικού και μάλιστα θα έλεγα σε πολλές περιπτώσεις τα ξεπερνούν. Και επαναλαμβάνω ειδικά το θέμα του κόστους που είναι πολύ σημαντικό στις μέρες που ζούμε. Είναι κιθάρες με αξιοπρέπεια και ήχο!

Επίσης υπάρχει ο Ρήγας Μακρόπουλος που φτιάχνει μαγνήτες και προενισχύσεις, (εκπληκτικές κατά την γνώμη μου), ο Ανδρέας Καραγιάννης που φτιάχνει μικρόφωνα αλλά και συστήματα ήχου custom (που φοράει κάθε κιθάρα του) αλλά και πένες, ο Γιώργος Παπαδογιάννης (Diminuita) κάνει πένες από Acetate κλπ. Φυσικά όποιος θέλει μπορεί και για αυτό τον λόγο να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να τον παραπέμψω σε όποιον επιθυμεί από τους παραπάνω.



Είσαι από τους λίγους εκπροσώπους αυτού του είδους στην Ελλάδα αποδίδοντας το αρτιότατα. Θεωρείς πως έχουμε περάσει σε μια φάση καθιέρωσης του και εδώ;
Ευχαριστώ πολύ ! Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς είμαι όντως από τους λίγους Gypsy jazz κιθαρίστες στην Ελλάδα , και λέω δυστυχώς διότι πρέπει να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε να πάει μπροστά μία "κατάσταση" πρέπει να είναι συνολική. Δεν επιδιώκω για παράδειγμα με τον τρόπο μου είτε μουσικά είτε με άλλους ανήθικους τρόπους να απομονωθώ και να απομονώσω αυτό το έίδος διότι από όλες απόψεις εμένα θα βλάψει. Αυτό τουλάχιστον βλέπω στο εξωτερικό. Δηλαδή χωρίς να "χρωστάει" κανένας σε κανέναν τίποτα γίνεται μαζική "δουλειά". Από την άλλη είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που βλέπω ότι όλο και περισσότεροι ασχολούνται με αυτό το στυλ είτε σε intrumental επίπεδο είτε σε τραγουδιστικό swing και φυσικά μπορώ να πω ότι στην επόμενη πενταετία αυτό το στυλ.. ΝΑΙ μπορεί να καθιερωθεί, γιατί πολλοί μουσικοί είναι σε υψηλό επίπεδο όπως και πολλές μπάντες είναι πολύ δεμένες και με άποψη.

Εκτός από τη δική μου μπάντα, υπάρχουν και κάποιες άλλες ακόμα, που παίζουν στο εξωτερικό. Ο κόσμος αναγνωρίζει την προσπάθειά μας και την ανταμείβει. Όπως επίσης τον τελευταίο καιρό γνωρίζω πολλά εξαιρετικά σχήματα από επαρχία όπως οι Groovin high (που έχουν και μία φοβερή φωνή που είναι 20 χρονών) και έναν πνευστό… φοβερό….ηλικίας δεν λέμε χαχαχα. Από Θεσσαλονίκη οι Speakeasies, οι Swing till you drop κλπ κλπ. Επίσης δύο φορές τον χρόνο γίνεται και το Djangofest στην Ελλάδα (Αθηνα-Θεσ/νικη) που είναι ένα μεγάλο event, μια μεγάλη προσπάθεια και δίνει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να το απολαύσουν και να δουν από: συγκροτήματα, σχολές χορού, μουσικούς, καλλιτέχνες όλων των χώρων αλλά και τους οργανοποιούς "μας" να εκθέτουν τις κατασκευές τους.

Νομίζω εν τέλη πως Ναι μπορεί να καθιερωθεί στα επόμενα χρόνια η Gypsy jazz και το τραγουδιστικό Swing στην Ελλάδα.       

Βλέποντας κανείς την δισκογραφία σου διαπιστώνει πως ουσιαστικά έχεις παραδώσει Albums όλων σχεδόν των ειδών Metal, Funk, Progressive rock, μέχρι σαφώς Fusion και Jazz. Αυτό είναι κάτι που δομήθηκε ιεραρχικά μέσα σου ή απλά ήθελες να πειραματιστείς με όλα αυτά τα είδη;
Ναι έχω κάνει κατά καιρούς πολλά πράγματα τα οποία σήμερα έχουν διαμορφώσει και διαμορφώνουν πολύ το προσωπικό μου στυλ, δεν θα έλεγα σε καμία περίπτωση όμως ότι δομήθηκε ιεραρχικά κάτι μέσα μου, δεν πιστεύω ότι στην Μουσική ιεραρχούνται τα πράγματα. Αυτό που σου αρέσει κάνεις, όποτε σου αρέσει και όπως σου αρέσει, γιατί αν δε το θέλεις πραγματικά, δεν πρόκειται να το κάνεις ποτέ καλά και σίγουρα καθόλου διασκεδαστικά για εσένα. Για παράδειγμα όσο και να χτυπιέσαι να μάθεις το Giant steps του Coltraine, αν δεν σου αρέσει, ποτέ δεν θα το διασκεδάσεις πραγματικά. Φυσικά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος που λέει ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη (χαχαχα). Θεωρώ όμως "καθήκον" κάθε καλλιτέχνη να ψάχνει, να πειραματίζεται, και να αγαπάει!  Επίσης δεν πιστεύω ότι υπάρχουν εύκολα και δύσκολα στυλ. Υπάρχουν δύσκολες και εύκολες καταστάσεις! Σε καμία φυσικά περίπτωση δεν θεωρώ ανώτερο κάποιο στυλ από κάποιο άλλο. Γενικότερα για εμένα είναι λίγο πιο απλά τα πράγματα, κάνω αυτό ακριβώς που μου αρέσει, και μου αρέσει να παίζω και να μελετάω την Μουσική.

Από μικρή ηλικία και από την οικογένειά μου πήρα αυτή την  νοοτροπία διότι στο ένα δωμάτιο ο αδελφός μου άκουγε Acid jazz, στο άλλο δωμάτιο ο πατέρας μου άκουγε Beatles, η αδελφή μου U2, και η μάνα μου στην κουζίνα έκλαιγε ακούγοντας κλαρίνα χαχαχα. Γενικά όμως επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι οι γύρω μας παίζουν πολύ ρόλο στην διαμόρφωσή μας μουσικά, και όχι μόνο, είχα την τύχη να επηρεάζομαι από ανθρώπους χωρίς "κολλήματα", αλλά με κριτήριο αξιολόγησης που είναι πολύ σημαντικό για εμένα.

Σίγουρα είναι ξεχωριστά το καθένα από τα εννέα albums όπως και οι μπάντες με τις οποίες πραγματοποιήθηκαν (The Ghost Notes, Rafferty rules, Tone 36, Praxis, Persona non Grata...) θες να αναφέρεις κάποια σημαντικά στοιχεία για την διαδρομή αυτή, να επισημάνεις πράγματα που πιθανώς δεν γνωρίζουμε;
Κάθε δουλειά που έχω κάνει, άσχετα με το αν είναι δική μου ή αν ενορχηστρώνω σε κάποιον ή κάνω την παραγωγή, είναι ξεχωριστή όντως. Η κάθε μπάντα που έχω δημιουργήσει μουσικά, όπως αυτές που ανέφερες, έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και σίγουρα είναι διαφορετική. Σημαντικά στοιχεία που αποκομίζεις από τις "σχέσεις" αυτές είναι το να μαθαίνεις πρώτον ποιός είσαι, δεύτερον εξασκείς τις κοινωνικές σου επαφές με ότι συνεπάγεται αυτό, και τρίτον μαθαίνεις Μουσική. Κακά τα ψέματα ουσιαστικά στον δρόμο μαθαίνεις μουσική. Με αυτές τις μπάντες έχω περάσει απίστευτα ωραίες στιγμές γέλιου, συγκίνησης, διασκέδασης, ώρες πρόβας κλπ κλπ… Για εμένα η πιο ξεχωριστή στιγμή μέχρι τώρα είναι η Ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Ghost Notes στην Ιταλία (Φλωρεντία, Μπολόνια), Τσεχία (Πράγα), Γερμανία (Βερολίνο), Βέλγιο (Βρυξέλλες), Ολλανδία (Μάαστριχτ), Αγγλία (Λονδίνο), Ουαλία (Λάντρισαντ) που κάναμε πέρυσι το Μάιο.    

Πες μας για τα πρώτα σου μουσικά βήματα, και πως έφτασες ναι είσαι ενεργός τόσο δισκογραφικά όσο και ως δάσκαλος κιθάρας και παραγωγός;
Ξεκίνησα την κιθάρα στα 14 και ήμουν αυτοδίδακτος μέχρι τα 18 και μάλιστα από τους πρώτους μήνες κιόλας έπαιζα σε "συγκρότημα" χαχαχα. Στα 18 έφυγα από τον Βόλο όπου ζούσα, και πήγα στην Αθήνα, στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, και παρακολούθησα μαθήματα στο εντατικό πρόγραμμα:

Jazz αρμονίας, ενορχήστρωσης, σύνθεσης, αυτοσχεδιασμού, τύμπανα, πιάνο, κιθάρα, prima vista, ear training, μουσικής τεχνολογίας και γενικότερα όλο τον κύκλο σπουδών του Ωδείου. Μόλις τελείωσα από τον Νάκα ασχολήθηκα πολύ με το studio όσον αφορά τις ηχογραφήσεις, σαν session μουσικός στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και σαν assistant engineer, όπου για καλή μου τύχη ήμουν δίπλα σε έναν πολύ καλό ηχολήπτη και φίλο, τον Γιώργο Μπρίγκο (στην Θεσσαλονίκη). Παράλληλα έκανα μαθήματα σε κόσμο από διάφορα μέρη της Ελλάδας, και αυτό κάνω και σήμερα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να γυρίσω στον Βόλο και να κάνω μόνιμα μαθήματα εκεί ανοίγοντας το πρώτο μου studio. Συνολικά έχω κάνει 3 Studio με το τελευταίο, …τα Bpm studios, που μεταφέρθηκε στην Αθήνα πρόσφατα σε μορφή Home studio, λόγω των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι πολύ δύσκολο να ασχολείται κάποιος με μαθήματα, ηχογραφήσεις, ενορχηστρώσεις, συναυλίες, περιοδείες, και όλα αυτά τα πράγματα, αλλά αν είναι κάποιος "ταγμένος" σε αυτό που αγαπάει, βρίσκει χρόνο για τα πάντα. Για εμένα, τώρα που το σκέφτομαι,…. Πάντα ήταν αυτό που ήθελα. 

Τελικά ακολούθησες την Berklee Scholarship που κέρδισες;
Τελικά δεν πήγα εκεί αλλά όσον αφορά την υποτροφία..εμπειρία...χμμμ πολλές ώρες διαβάσματος, παιξίματος και συλλογισμού. Το μόνο που μετάνιωσα είναι που ακόμα δεν έχω πάει στην Αμερική για tour, αν και βρίσκεται στα επόμενα σχέδια της μπάντας.

Ενώ ξέρω πώς πρόκειται για μεγάλο μουσικό πανεπιστήμιο, όπως και άλλα στην Αμερική και στην Ευρώπη (που έχουν πάει φίλοι, συμμαθητές και πλέον και ένας μαθητής μου), πιστεύω ότι η ακαδημαϊκότητα καταστρέφει την δημιουργία ‘μεγάλη συζήτηση και αυτή’. Φυσικά πιστεύω και ότι η τεμπελιά καταστρέφει την δημιουργία από την άλλη (χαχαχα).

Θα σε χαρακτήριζε περισσότερο κάποια από αυτές τις ιδιότητες ή ας πούμε κατά βάση θεωρείς τον εαυτό σου μουσικό με την ευρύτερη έννοια;
Μου αρέσει πολύ να γράφω μουσική και μάλλον θα έλεγα ότι είμαι πιο πολύ κιθαρίστας-μουσικός-δάσκαλος, και μετά όλα τα άλλα.

Πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή μαζί σου;
Μπορεί να με βρει στην σελίδα των The Ghost Notes στο www.theghostnotes.weebly.com  στο e-mail μου Jimpolgtr@gmail.com, στο Facebook: Jim Politis ή σε κάποιο live που είναι χαρά μου πάντα να συναντώ κόσμο και να μιλάω μαζί του για μουσική.

Tι είναι το Guitar Jam Festival που πραγματοποιείται εδώ και τέσσερα χρόνια στο Βόλο;
Το Guitar jam είναι ένα φεστιβάλ που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον Βόλο με θέμα την κιθάρα. Βέβαια δεν έχει να κάνει μόνο με κιθαρίστες, ούτε με κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικά, καθώς λαμβάνουν μέρος σε αυτό πάρα πολλοί μουσικοί, διάφορων στυλ. Για παράδειγμα την τελευταία φορά που έγινε, έπαιξαν σε αυτό 10 κιθαρίστες, 6 ντράμερ, 4 μπασίστες, 2 πλήκτραδες, 1 μπάντζο και 6 τραγουδιστές/στριες.

Είναι ένας ωραίος θεσμός που προσπαθεί να ενώσει γενικότερα τους μουσικούς και να "γεμίσει" τους χώρους που το προβάλλουν, ούτως ώστε ο κόσμος της επαρχίας να μάθει όσους περισσότερους γίνεται.

Ευελπιστώ κάποια στιγμή φέτος τον χειμώνα, μιας και βρίσκομαι στην Αθήνα, να μπορέσω να το οργανώσω και εδώ, με μουσικούς από όλη την Ελλάδα. 

Σε τι φάση πορείας βρίσκονται αυτή την στιγμή τα Bpm studios, που ακριβώς στεγάζονται;
Το studio στεγάζεται στην Αθήνα, στον Ταύρο όπου μένω, και αυτή την στιγμή έχω μία πολύ ενδιαφέρουσα ηχογράφηση-ενορχήστρωση ενός σχήματος Τάνγκο 8 ατόμων με τη συνοδεία μίας φωνής.

Ποιά είναι τα άμεσα δισκογραφικά σχέδια σου;
Το πλάνο λέει ότι αυτόν τον Σεπτέμβριο του 14...’, θα ηχογραφήσουμε με τους Ghost Notes το νέο άλμπουμ μας, με νέα σύνθεση, μιας και τώρα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες της μπάντας. 

Αναμένονται νέες συνεργασίες ή μήπως κάποια project;
Τους επόμενους μήνες ετοιμάζω ένα project με Έλληνες κιθαρίστες, και για τα τέλη της χρονιάς ευελπιστώ σε μια πολύ δυνατή συνεργασία με έναν εκπληκτικό μουσικο/κιθαρίστα από το εξωτερικό. Φυσικά ακόμη είναι νωρίς για ανακοινώσεις. 

Τα επόμενα live που έχεις προγραμματίσει Ελλάδα και Εξωτερικό;
Ετοιμάζουμε 2 περιοδείες ήδη. Η μία είναι στην Ελλάδα τον Μάρτιο, και έχουμε ήδη κλείσει τις εξής ημερομηνίες:

22/03 - MaDRi, Βόλος
21/03 - Negro - Λάρισα
16/03 - Avant Garde, Μεσολόγγι
14/03 - Εν Αρχή, Αγρίνιο
09/03 - Abbey Kitchen Bar (με τους Groοvin High) 

Περιμένουμε ακόμα 4 live που θα θέλαμε να κλείσουμε, το ένα σίγουρα θα είναι στην Αθήνα.
Όσο για το εξωτερικό, φέτος θα κάνουμε 32 ημέρες περιοδεία το Μάιο και τον Ιούνιο, έχοντας κλείσει ήδη τα εξής:

01 & 02/06 - Le QuecumBar, London, UK
31/05 - Acapela Studio, Cardiff, UK
29/05 - The Verdict, Brighton, UK
24/05 - Cafe Forum, Maastricht, Netherlands
23/05 - Art Base, Brussels, Belgium
16/05 - Bacchus, Zagreb, Croatia

και περιμένουμε ακόμη αρκετές χώρες για φέτος που ευελπιστούμε ότι θα κλείσουν όλες όπως πέρυσι. Όποιος επισκέπτεται την σελίδα μας τακτικά, ή το Application της μπάντας, θα μαθαίνει όλα μας τα νέα.

Καλή συνέχεια με ότι σχεδιάζεις με πολλές και καλές μουσικές…
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, ήταν μεγάλη τιμή που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για εμένα, την δουλειά μου, και τους γύρω μου.

Με εκτίμηση στο Jazzbluesrock.gr Δημήτρης