jazz blues rock

Το ταξίδι των Phase άρχισε μια μέρα κατακαλόκαιρο του 2008, όταν η παρέα ξεκίνησε να συλλέγει εμπειρίες και ιδέες φιλτράροντας τες συνεχώς φτάνοντας στη σημερινή κατάσταση! Με βάση τους πλέον την Αγγλία μετουσιώνουν τις ανησυχίες τους με τον πιο δημιουργικό τρόπο…

 

 

---

Καλωσορίσατε στο JAZZBLUESROCK.GR  

Καλώς σας βρίσκουμε εσάς και τους αναγνώστες σας! Είναι μεγάλη μας τιμή που ασχολείστε με το έργο που παράγουμε...

Καταρχήν ας ξεκινήσουμε με την πιο κοινότυπη ερώτηση: ποιοι είστε;

Είμαστε οι Phase, μια παρέα ατόμων που μετουσιώνει τις ανησυχίες της και τα ερεθίσματα που δέχεται και φιλτράρει σε τέχνη.

Η δισκογραφία σας;

Έχουμε δύο full length albums πέρα από ότι παράπλευρο υλικό έχουμε κυκλοφορήσει ενώ δεν έχουμε σκοπό να σταματήσουμε να ηχογραφούμε σύντομα...

Μέσα στα 6 χρόνια σαν μπάντα, ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί σας σταθμοί στη μουσική πορεία σας;

Έχουμε κάνει διάφορα εντυπωσιακά για μια ανεξάρτητη επαρχιακή μπάντα που όμως δεν επικυρώνουν τίποτα ουσιαστικά και δεν έχουν να πουν τίποτα για το ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να πούμε κάθε φορά... Δυστυχώς ζούμε σε επιφανειακή κοινωνία και χρησιμοποιούμε τέτοιου τύπου σημεία στην προσπάθειά μας να τραβήξουμε την προσοχή και να μεταφέρουμε το εκάστοτε μήνυμά μας. Ακριβώς σαν το φλερτ... Δεν υπάρχει πιο πρωτόγονος και επιδερμικός μηχανισμός προσέγγισης, και νομίζω είναι καιρός να εξελιχθούμε πια.

Έχετε μετακομίσει στην Αγγλία, αυτό σας βοήθησε μουσικά ή υπήρχαν άλλοι λόγοι για την ξενιτιά…;

 Και ναι και όχι... Στην Ελλάδα δεν μπορείς να έχεις μια ασφαλή μετάβαση από την εφηβεία, δεν μπορείς να αυτοσυντηρηθείς εύκολα και δημιουργούνται ανθυγιεινές σχέσεις εξάρτησης με τους γονείς... Ἠ ψάχνεις καταφύγιο σε προβληματικές σχέσεις ή γάμους... Και αναφορικά με την τέχνη, απλά δεν μπορείς να γράφεις για «μεγάλες κοινωνικές αλήθειες» από το παιδικό σου δωμάτιο στα 30... Μπορεί να έχουμε συνδυάσει στη συλλογική μας συνείδηση σαν κοινωνία το ροκ με τον παλιμπαιδισμό όμως δε θα έπρεπε να είναι έτσι... Το ροκ πρέπει να είναι επανάσταση και η επανάσταση γίνεται μόνο από μέσα, και να γίνουμε ο ένας κάλο παράδειγμα για τον άλλο... Αν δε σταματήσεις να είσαι “πρίγκιπας” και δεχτείς τις αλήθειες για τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αναγνωρίσεις την αλήθεια πουθενά αλλού, πόσο μάλλον να την κοινωνήσεις.

Γνωρίζετε τα ροκ γινόμενα στην Ελλάδα, αν ναι ποια είναι η γνώμη σας για την ελληνική ροκ σκηνή, με την ευρεία έννοια;

Δε διαφέρει από τη σκηνή εδώ μόνο που έχει ίσως πιο πολλούς φαντασμένους, γιατί η γενιά της μεταπολίτευσης ήθελε να φέρει στη ζωή πρίγκιπες για να κυβερνήσουν την κληρονομιά που θα τους άφηναν.

Πως θα χαρακτηρίζατε την μουσική σας;

Αποκαλυπτική

Εγώ προσωπικά την βρίσκω αρκετά σκοτεινή, τελικά το σκοτάδι αναδεικνύει το φως;

Ναι έτσι είναι, αν μας γνωρίσει κανείς θα δει ότι έχει πλάκα να είσαι γύρω μας (όταν δεν είναι μια από εκείνες τις μέρες... ξέρεις)... δεν ενθαρρύνουμε κανέναν στην απόγνωση, και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να αγγίξει κανείς κάποιο ψυχοτοξικό επίπεδο... Ούτε γιορτάζουμε την καταστροφή σαν άλλα emo... Απλά πιστεύουμε ότι η κοινωνία στρέφει το άτομο στο να γίνει πάση θυσία ανταγωνιστικό και να διαπρέψει σε έναν τομέα για να θεωρηθεί επιτυχημένος... Αυτό είναι το μπισκότο σήμερα... Και δε δίνει καμιά σημασία στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και συναισθηματικής νοημοσύνης, γεννώντας έτσι άτομα ανάπηρα, άπληστα για έπαινο και προσοχή που θα εξυπηρετήσουν την αγορά και θα πεθάνουν παρέα μόνοι και δυστυχισμένοι. Και κάποιος πρέπει να το ξεμπροστιάσει αυτό! Αν δεν είναι η τέχνη τότε ποιοςΆ Από τη στιγμή που κάποιος δεχθεί τη μία και μόνη αντικειμενική αλήθεια-πραγματικότητα για τον εαυτό του, την αναγνωρίζει παντού, και είναι χρέος του μετά να στραφεί σε υγιείς διεξόδους, να αγαπήσει τον εαυτό του και να σεβαστεί τον κοινωνικό του περίγυρο και να σταματήσει να διαιωνίζει την όποια ζημιά. Το ότι κάποιος αναγνωρίζει τα κακώς κείμενα και το επικοινωνεί, μόνο ως ελπιδοφόρο μπορεί να χαιρετιστεί... Όλοι κάνουν τη μυστική συμφωνία με τον εαυτό τους “είναι όλοι ό,τι να’ναι, δεν αξίζει να μην είμαι μαλάκας”, “κανείς δε (με) καταλαβαίνει” και άλλου τέτοιου τύπου στρεβλωμένες παραδοχές, κάνουν τον κόσμο μας αυτή την αηδία.

Η θεματολογία των στίχων σας;

Καταπιανόμαστε με κοινωνικά θέματα κυρίως και την ανθρώπινη κατάσταση... Όλα taboo στις μέρες μας... Το επόμενο μας άλμπουμ θα καταπιάνεται με κοινωνικές δομές, μοντέλα εξάρτησης και συναισθηματικών δεσμών, υπό μορφή ποίησης πάντα...

Τελικά η μουσική μπορεί να γίνει φορέας της γνώσης;

Όπως φαντάζομαι ότι την εννοείς, σύνολο δηλαδή μουσικής και στίχων, ναι! Η μουσική η οποία αποτελεί συναισθηματικό φορέα είναι το χαλί για να περαστεί το διανοητικό περιεχόμενο το οποίο φέρουν οι στίχοι. Η βασική αρχετυπική λειτουργία της μουσικής όταν ξεπεράστηκε η χρήση της για το ερωτικό κάλεσμα όπως γίνεται κατά κόρον στο ζωικό βασίλειο, ήταν το κοινωνικό δέσιμο, και μέσω του χορού και του τραγουδιού η κοινότητα έσπρωχνε το σαμάνο στο εσωτερικό του ταξίδι κατά τη διάρκεια του οποίου αφουγκραζόταν ακρογωνιαίες αλήθειες τις οποίες ενέπνεε στο κοινωνικό σύνολο που όντας απορροφημένοι στην καθημερινότητα (εργασίες, κυνήγι κτλ) ξεχνούσαν και δεν είχαν χρόνο ή ερεθίσματα να σκεφτούν και να ξανα-ανακαλύψουν... Έτσι και σήμερα...

Ας γυρίσουμε πάλι στην μπάντα σας… ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;

Να δουλέψουμε το υλικό για το νέο μας album. Δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε μεγαλεπήβολα σχέδια για επιτυχίες ή εκτενείς περιοδείες, θα είμαστε όμως εδώ με συνέπεια να κάνουμε το υλικό μας διαθέσιμο με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που γνωρίσατε ως τώρα και ποιες πιστεύετε ότι θα αντιμετωπίσετε στο μέλλον;

Το να διατηρήσεις μια όμορφη ειλικρινή σχέση με κάποιον δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Όποιος δεν το πιστεύει αυτό είναι σε φάση άρνησης. Η σχέση είναι σαν να έχεις ένα τρίτο άτομο, αν δεν το φροντίζεις με συνέπεια, αρρωσταίνει και κινδυνεύει να πεθάνει. Και πόσο μάλλον να το κάνεις με 3 και 4 άτομα όλοι μαζί ταυτόχρονα... Μαζεύτηκε πολύς κόσμος να φροντίζεις... Από εκεί και πέρα αντιμετωπίζουμε όλες τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι, μονάχα επί τέσσερα. Το καλό είναι ότι όσο δουλεύεις τις δυσκολίες με κάποιον άλλο, μοιράζεται το βάρος συν το ότι δένεσαι περισσότερο... Όταν βλέπεις το καλό στο κακό όλα είναι πιο όμορφα.

Σαν μπάντα προτιμάτε μικρές σκηνές η μεγάλα stage και φεστιβάλ;

Μας αρέσουν και τα δυο εξίσου... Για τα μεγάλα μπορώ μόνο προσεγγιστικά να σου απαντήσω καθώς έχουμε παίξει μόνο μπροστά σε πλήθος που περιγράφεται με 4-ψήφιο αριθμό. Μέχρις εκεί. Η ενέργεια όμως είναι και σε αυτήν την περίπτωση απερίγραπτα τεράστια... Στα δε μικρά η εγγύτητα και η οικειότητα και η άμεση επικοινωνία που έχει το σύστημα θεατή-σχήματος δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.

Ποια θεωρείτε την πιο σημαντική σας ζωντανή εμφάνιση και ποια σας έχει μείνει αξέχαστη;

Όλες τους είναι ξεχωριστές μπορώ να φέρω στο νου μου μερικές που μου έχουν μείνει ξεχασμένες πάντως... χε χε... Σημειολογικά η πιο σημαντική μας είναι αυτή της Δαμασκού κάποια χρόνια πριν, γιατί πέρα από το ότι ήταν παρθένος προορισμός για ροκ σχήματα, δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο μετά από τον κτηνώδη εμφύλιο που παίρνει μέρος εκεί έκτοτε.

Είναι τελικά το live μουσική ενσάρκωση μιας ροκ μπάντας;

Είναι τελετουργικό... Η ενσάρκωση και η συνειδητοποίηση όλων των ιδεών για τον οποίο κάνεις λόγο, ο συντονισμός, η κατανυκτική συλλογικότητα έστω και αν διαρκεί μόνο στιγμές εδώ κι εκεί... έχεις πραγματικά την ευκαιρία να μεταδόσεις την ενέργεια του έργου απευθείας και αν συντρέχουν όλοι οι απαραίτητοι παράγοντες μπορεί να καταστεί “μαγικό”. Φαντάσου κάτι σαν να συζητάνε και να συνεννοούνται όντως όλοι αυτοί οι άνθρωποι ταυτόχρονα χωρίς περιθώρια παρεξήγησης, πόσο ευφορικό φαντάζει αυτό την ώρα που άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται καν να συνεννοηθούν σε μια παρέα η σε μια σχέση και απλά ξεχαρμανιάζουν ο ένας τον άλλο...

Μέσα στη ροκ ξεφυτρώνουν συνεχώς νέα είδη, πιστεύετε ότι είναι αναγκαίες αυτές οι ταμπέλες;

Πραγματικά δεν έχω ξεκάθαρη άποψη γι αυτό...

Πιστεύετε ότι η ροκ μπορεί να φιλοξενήσει και να αναμείξει με επιτυχία και άλλα είδη μουσικής έκφρασης;

Σίγουρα... Η μουσική είχε να κάνει με την επιρροή και την ανταλλαγή ιδεών από πάντα... Τον καιρό που εναντιώνονταν οι άνθρωποι σε κάθε τι ξένο και το πολεμούσαν με την παραμικρή ευκαιρία, οι μουσικοί ταξίδευαν εδώ κι εκεί επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο... Αντάλλασσαν ιδέες... Για αυτό και έχουμε παρόμοια μουσικά όργανα να εμφανίζονται σχεδόν ταυτόχρονα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, όπως και συγγένεια στις παραδοσιακές τεχνοτροπίες... Η ροκ που υποτίθεται ότι είναι ρηξικέλευθη δεν μπορεί παρά να αγκαλιάσει τέτοιες μίξεις και όχι απλά σαν μίμηση του παραδείγματος του George Ηarrison που έκανε τη συμπεριφορά δημοφιλή...

Εσείς το τολμάτε;

Μέχρι εκεί που νιώθουμε ότι είναι καλό ναι... Ποτέ σαν αυτοσκοπό, όπως τίποτα φυσικά...

Τελικά μια μπάντα αναζητά τη δόξα ή το χρήμα;

Νομίζω οι περισσότεροι λίγο-πολύ βλέπουν τα σχήματα τους σαν όχημα διαφυγής, άλλοι άπλα από την καθημερινότητα που τους φθείρει, οι πιο φιλόδοξοι από την κοινωνική και οικονομική τους κατάσταση. Τώρα φαντάσου τις διάφορες διαβαθμίσεις... Και τα δυο μέρη του διλήμματος που θέτεις δεν είναι τόσο διαφορετικά. Αν κάνεις τέχνη κινούμενη μόνο από ματαιοδοξία θα βρεις κοινό να απευθυνθείς, στους τόσους και τόσους που ψάχνουν επιβεβαίωση στη δημοφιλή κουλτούρα! Πάρε μόνο το κοινό του M. Jackson οι οποίοι συζητάνε ακόμη αν έχει όντως κάνει ποτέ πλαστικές ή όχι, ή αν ήταν παιδόφιλος επειδή ψάχνουν κάπου εκεί χώρο να κρύψουν τους δικούς τους εαυτούς, τη μικροπρέπεια, τη δειλία και τη μιζέρια τους φορώντας τη μάσκα της αφέλειας. Αν γράψεις ένα “ερωτοτράγουδο” που εκθειάζει τον εγωισμό και την αρρωστημένη εξάρτηση, πάλι θα βρεις απήχηση, όμως δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό και να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας... Όταν κάποιος δεν είναι ειλικρινής με τον εαυτό του δεν κάνει ουσιαστικά τέχνη, μπορεί να κάνει διασκέδαση, όμως δεν είναι τέχνη. Η μάζα θέλει να εκθειάζει ναρκισσιστικά πρότυπα και να της διασκεδάζουν την κατάντια της.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και μια κουβέντα για τους αναγνώστες του jazzbluesrock….

Μη σας απογοητεύει τίποτα στη ζωή. Υπάρχει Θεός, αγάπη λέγεται.

---

Επαφή

http://phase.gr/
https://www.facebook.com/PhaseBand