page top

Συνέντευξη Πέτρος Κλαμπάνης

Επιμέλεια : Ευθύμης Παράς

Δημοσιεύτηκε 3/10/2014 16:19

Μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Πέτρο Κλαμπάνη που οργώνει τον κόσμο με τις μουσικές του, σπέρνοντας τον με ωραίες συνεργασίες και νέα κομμάτια που θα ακούσουμε σύντομα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Για αυτό θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο άμεσο μέλλον μιας και το JAZZBLUESROCK.GR είναι Χορηγός Επικοινωνίας του προγράμματος της ΣΤΕΓΗΣ). Το περιοδικό JazzTimes τον παρουσίασε ως έναν «τεράστιο μπασίστα και συνθέτη» με καταγωγή από τη Ζακύνθο! WOW! Κυρίες και κύριοι σας παρουσιάζουμε τον Πέτρο Κλαμπάνη.


Καταρχάς Πέτρο να σε καλωσορίζουμε στο JazzΒluesRock.gr!

Καλώς σας βρίσκω!

Απαραίτητες συστάσεις! Μίλησε μας για σένα για τη σχέση σου με τη μουσική, πότε ξεκίνησες, σπουδές κτλ.;

Ξεκίνησα τη σχέση μου με τη μουσική, όπως οι περισσότεροι, σε μικρή ηλικία. Οι πρώτες μου μουσικές αναμνήσεις είναι να ακούω τις κασέτες των γονιών μου σε ένα πρώιμο ραδιοκασετόφωνο, καθώς και δίσκους κλασσικής μουσικής που είχαν φέρει οι γονείς μου από τη Γερμανία. Πριν γεννηθώ ζούσαν εκεί και δούλευαν ως δάσκαλοι σε Ελληνικά σχολεία διαφόρων πόλεων. Σπουδές ξεκίνησα λίγο αργότερα, μιας και οι γονείς μου αντιλήφτηκαν την αγάπη μου για τη μουσική. Το πρώτο μου όργανο ήταν το Yamaha αρμόνιο της αδελφής μου. Αργότερα ήταν το πιάνο και αρκετά αργότερα η κιθάρα και το ηλεκτρικό μπάσο, όταν ήμουν πια έφηβος. Το κοντραμπάσο ήταν το τελευταίο όργανο με το οποίο ασχολήθηκα σοβαρά και όπως φαίνεται τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, "it’s here to stay".

Το περιοδικό JazzTimes σε παρουσίασε ως έναν «τεράστιο μπασίστα και συνθέτη» με καταγωγή από τη Ζακύνθο. Πως ένιωσες για αυτή την αναφορά;

Χάρηκα φυσικά. Μου άρεσε που με αυτόν τον τρόπο συνδυάστηκαν δύο πολύ σημαντικά κομμάτια της ζωής μου, τα οποία εν πρώτοις, για αρκετό καιρό και για αρκετούς, φαινόταν έως και αδύνατο να συνδυαστούν.

Το ίδιο μέσο γράφει επίσης ότι η Ζάκυνθος περιβάλλεται από τη Μεσόγειο και την Βαλκανική λαϊκή μουσική. Πως αυτός ο προσδιορισμός επέδρασε μουσικά πάνω σου;

Οι μουσικές εμπειρίες της παιδικής και εφηβικής ηλικίας είναι πολύ σημαντικές για τον κά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ςςάθε άνθρωπο. Αυτό έχει μάλλον να κάνει με το πως αναπτύσσεται ο εγκέφαλός μας και η ψυχοσύνθεσή μας. Μεγάλωσα σε ένα πολύ μουσικό περιβάλλον τα συγκεκριμένα μουσικά ακούσματα, που όπως αναφέρει το περιοδικό, είναι μια μίξη διαφόρων μουσικών παραδόσεων. Πιστεύω πως αυτός είναι ο πυρήνας γύρω από τον οποίο χτίζω, αν θέλετε, ένα μουσικό κόσμο.

Στο προφίλ σου αναφέρεις ως επιρροές τη Jazz των δεκαετιών του 40’, 50’ και 60’, την Ελληνική μουσική τη Βαλκανική, Κλασική, Ινδική, Pop, Latin, Flamenco. Η «σύγκρουση» αυτών των μουσικών ειδών δόμησαν μια συγκεκριμένη μουσική φόρμα μέσα σου και πως;

Η ειλικρινής απάντηση είναι: δεν ξέρω και η ακόμα πιο ειλικρινής είναι: και ούτε θέλω να ξέρω (γέλια). Θεωρώ τυχερό αυτόν που μπορεί να συνδυάσει συγκρουόμενες, όπως ωραία λέτε, επιρροές. Αυτές πλουτίζουν το καλλιτεχνικό του έργο και μπορούν να τον κάνουν πιο ολοκληρωμένο.

Ζεις στην Αμερική και συγκεκριμένα τη Νέα Υόρκη (Μέκκα για πολλούς της Δυτικής Μουσικής) με κάποια διαστήματα στην Ελλάδα. Πόσο πιστεύεις ότι έχεις βοηθηθεί από την παρουσία σου στην Αμερική και αν αυτό σε βοηθά και στην Ελλάδα!

Η Νέα Υόρκη είναι αδιαμφισβήτητα ένας πολύ σημαντικός πυρήνας πολλών μουσικών σκηνών. ΌΌ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ςςχι μόνο της τζαζ, αλλά και της κλασσικής, της contemporary κλασσικής, της avant-garde, της hip-hop, της pop φυσικά, της alternative και της underground μουσικής. Έχω μάθει πολλά για τη μουσική και για τη μουσική βιομηχανία. Τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια και αυτό κάνει το παιχνίδι άλλοτε ενδιαφέρον και άλλοτε πολύ δύσκολο.

Στην Ελλάδα νιώθω πως αυτί που γνωρίζουν λίγο από τη μουσική και τη ζωή στην πόλη, σέβονται το γεγονός πως ζω εδώ τα τελευταία 7 περίπου χρόνια.

Έχεις εμφανιστεί σε διάφορα μέρη! Ποιοι θεωρείς ότι είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί σου και γιατί;

Θεωρώ πως το μέρος που εμφανίζομαι συχνά-πυκνά στη Νέα Υόρκη, το Cornelia Street Cafe, είναι από τα αγαπημένα μου μουσικά στέκια στην πόλη. Είναι ένα μικρό υπόγειο, στο οποίο εμφανίζονται κάθε βράδυ πολλά σημαντικοί καλλιτέχνες της jazz και όχι μόνο. Εκεί έκανα την παρουσίαση του πρώτου μου δίσκου και ίσως κάνω και την παρουσίαση του επόμενου, που αναμένεται να κυκλοφορήσει το Δεκέμβρη στην Ελλάδα και το Φλεβάρη στην Αμερική και Ευρώπη από την Inner Circle Music και ονομάζεται Minor Dispute.

Κατά τα αλλά, η επερχόμενη συναυλία μου στις 14 Δεκέμβρη στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών είναι μια εμφάνιση για την οποία ανυπομονώ να πραγματοποιηθεί. Σε αυτήν θα παρουσιάσουμε το νέο μου album, που λέγεται. Θα έρθω με το group μου που από τη Νέα Υόρκη, το ποίο αποτελείται από μερικούς από τους αγαπημένους μου μουσικούς της Νεϋορκέζικης σκηνής: τον πιανίστα Jean-Michel Pilc, τον κιθαρίστα Gilad Hekselman και τον κρουστό John Hadfield. Η συναυλία γίνεται στο πλαίσιο του φεστιβάλ Πανοράματος Ελληνικής Jazz, το οποίο επιμελείται ο Δημήτρης Τρίκας.

Το πέρασμά σου από το Πολυτεχνείο ήταν «μικρό» αλλά οι σπουδές που ακολούθησαν στο Άμστερνταμ ήταν μουσικές και συγκεκριμένα στο τμήμα Double Bass. Μίλησε μας για την εμπειρία σου αυτή;

Το Conservatorium van Amsterdam ήταν μια πολύ ευχάριστη και δημιουργική εμπειρία. Είναι μια πολύ καλή Μουσική Ακαδημία σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης. Τι καλύτερο για κάποιον που θέλει να σπουδάσει μουσική; Τότε άρχισα να παίζω με μουσικούς από διάφορα μέρη του κόσμου, εμβάθυνα τις γνώσεις μου στη Jazz και ταξίδεψα αρκετά στην Ευρώπη. Στο ίδιο διάστημα ηχογράφησα τον πρώτο δίσκο μου ως cο-leader του γκρουπ Trioism, με τον καλό μου φίλο και εξαιρετικό πιανίστα Σπύρο Μάνεση. Τέλος, εκείνη την περίοδο μπήκαν τα μουσικά «θεμέλια» του γκρουπ μου, Contextual, που με ένα ιδιαίτερο τρόπο συνδυάζουν τη Jazz με την κλασσική και world μουσική.

Θεωρείς ότι θα μπορούσες να έχεις ολοκληρώσει παράλληλα και τις σπουδές σου στο Πολυτεχνείο, ή το θεώρησες απλά χάσιμο χρόνου ακολουθώντας τελικά αυτό θέλεις πραγματικά;

Νομίζω πως ήταν αδύνατον για μένα, στη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου, να συνδυάσω το Πολυτεχνείο με τη Μουσική. Το κατάλαβα σχετικά σύντομα, ευτυχώς.

Άλμπουμ «CONTEXTUAL: A Brand New Blend of Jazz, World and Classical Music» έτσι αναφέρεται στο site σου. Μίλησε μας για τη νέα σου αυτή δουλειά!

Το Contextual ήταν ο πρώτος μου δίσκος, στον οποίο διερευνώ τα όρια διαφόρων μουσικών στυλ με επίκεντρο το μπάσο. Το δεύτερο album το όποιο λέγεται Minor Dispute, παρουσιάζει το group μου το οποίο ονομάζεται Contextual και είναι όντως μια μίξη τον τριών ιδιωμάτων που αναφέρατε. «Context» σημαίνει περιβάλλον, και το group αυτό χαρακτηρίζεται αν μη τι άλλο, από το διάλογο μεταξύ τριών μουσικών περιβαλλόντων: τη jazz, τη world και την κλασσική μουσική.

Η σχέση σου με το Zante Jazz Festival πότε ξεκίνησε και ποιο το έναυσμα για αυτή τη σημαντική παρουσία σου σε αυτό;

Το Ζαντέ Jazz ξεκίνησε το 2009 με αφορμή την ίδρυση ενός μικρού υπαίθριου θεάτρου στη Ζακυνθινή έξοχη. Στο θέατρο αυτό υπάρχει ένα ωραίο πιάνο. Όταν έμαθα από το Ζακυνθινό φίλο και πιανίστα Διονύση Μπουκουβάλα για το θεατράκι  της Δερματούσσας, όπως ονομάζεται, ήταν η εποχή που σκεφτόμουν ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να φέρω πιο κοντά ανθρώπους που αγαπώ με τι μουσική που αγαπώ. Αυτός είναι ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο ασχολήθηκα και εξακολουθώ να ασχολούμαι με το θεσμό αυτό.

Τι… πολύ ενδιαφέρον άκουσε το τζαζόφιλο κοινό αυτό το τριήμερο και τι νομίζεις ότι τελικά πήρε μαζί του για να θυμάται;

Το κοινό είχε την ευκαιρία να ακούσει πολύ υψηλού επιπέδου μουσική από διεθνούς επιπέδου καλλιτέχνες (λεπτομερές πρόγραμμα υπάρχει στο facebook page του Ζαντέ Jazz). Οι εντυπώσεις που άφησε το festival ήταν εξαιρετικές και ανυπομονούμε για το επόμενο festival τον Ιούλη του 2015. Ήδη έχω ξεκινήσει να δουλεύω το πρόγραμμα το οποίο θα ανακοινωθεί την Άνοιξη του 2015.

Τέλος μια προτροπή για τους αναγνώστες του JazzBluesRock.gr;

Να συνεχίσουν να αγαπούν, να ακούν και να υποστηρίζουν την καλή μουσική. Ζούμε σε μια εποχή που όλα γύρω από τη μουσική αλλάζουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Μέσα σε 20 χρόνια περάσαμε από τις κασέτες, στα cds, στα iΤunes, στο Pandora και YouTube. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η μουσική είναι κυρίως μια «performing art». Δηλαδή: Η μουσική συμβαίνει στις συναυλίες!

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια στα μουσικά σου όνειρα!

Και εγώ εύχομαι στο JazzBluesRock.gr και στους διαδικτυακούς σας αναγνώστες ότι καλύτερο.


Επαφή:
http://www.petrosklampanis.com/
https://www.facebook.com/petrosklampaniscontextual/timeline

Σχολιάστε το άρθρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Facebook
Twitter GooglePlus