jazz blues rock

ΝΙΚΟΣ ΤΟΥΛΙΑΤΟΣ: Πειραματίζοντας διαρκώς τους ήχους των κρουστών…

---

Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σας με τη μουσική;
Το 1967 ερασιτεχνικά και από το 1971 επαγγελματικά  παίζοντας όπως όλοι rock. Από το 1973 συνεργάζομαι με τον Θάνο Μικρούτσικο.

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας και τι σας οδηγεί στο να γράφετε μουσική; 
Η Καθημερινότητα. Δεν υπάρχει έμπνευση έξω από την πραγματική ζωή. Ο Δημιουργός δεν γράφει νότες, ή λέξεις, δεν ρίχνει χρώματα, αλλά εκφράζει την πραγματικότητα και το πως την βιώνει ο ίδιος. Ο Μαγιακόφσκυ λέει "ότι η τέχνη δεν καθρεφτίζει την πραγματικότητα αλλά την μεγεθύνει". 

Πως θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας και σε ποιο μουσικό είδος θα την τοποθετούσατε;
Μουσική. Η μουσική είναι μία. Οι ταμπέλλες αφορούν την βιομηχανία για να δημιουργήσει προϊόντα προς πώληση. Άρα δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω. Μουσική για Κρουστά, ενδεχομένως…

Μεταξύ άλλων σημαντικών δραστηριοτήτων το καλοκαίρι συμμετείχατε σε ένα φεστιβάλ στην Κίνα όπου έλαβαν μέρος 15 ντράμερ από διάφορες χώρες του πλανήτη. Μιλήστε μας για αυτήν την εμπειρία και το σκεπτικό του όλου εγχειρήματος.
Ξεκίνησε μια σχολή κρουστών και ντραμς στην πόλη TIANJIN από έναν ντράμερ πριν 10 χρόνια. Αυτή η σχολή εξαπλώθηκε σε όλη την Κίνα με 53 σχολές σε διάφορες πόλεις. Ο Ιδρυτής κάθε χρόνο καλεί ντράμερς και κρουστούς από όλο τον κόσμο οι οποίοι δίνουν σεμινάρια και μαθήματα στους μαθητές, και καθηγητές της σχολής οι οποίοι μαζεύονται ένα δεκαήμερο στην έδρα της σχολής. Έτσι βρέθηκα και εγώ καλεσμένος με άλλους 15 ντράμερς από Βραζιλία, ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδά, Αυστραλία, κ..α. Πολύ μεγάλη εμπειρία. Οι επόμενοι μεγάλοι μουσικοί στον κόσμο θα είναι από την Κίνα... Έχουν τεράστιες υποδομές και στόχους…

Ποιά η δική σας σχέση με τον κόσμο του διαδικτύου και δη αυτόν των social networking;
Δεν θα δήλωνα και ειδικός...

Ποιές είναι οι κυκλοφορίες που ακούσατε τελευταία και σας άρεσαν;
Δεν θυμάμαι τίτλους, αλλά έχω ακούσει σπουδαία πράγματα. Υπάρχει δημιουργία νέων ανθρώπων αλλά ακόμα λειτουργεί έξω από τα κυκλώματα και τις εταιρείες… Ο Γιάννης Σιδηρἀς που παίζω μαζί του σήμερα στο PASAGIO 8 είναι τέτοια περίπτωση δημιουργού.

To 2006 κυκλοφορήσατε ένα εξαιρετικό μουσικό βιβλίο κατά τη γνώμη μου που φέρει τον τίτλο “Μ' ένα κύμβαλο ...αλαλάζον;” (εκδόσεις Δρόμων). Μιλήστε μας για αυτό.
Προέκυψε χωρίς να το πολυκαταλάβω. Έχω ζήσει πολλά και με παρότρυναν φίλοι να γράψω για αυτά. Έτσι ξεκίνησα και ξαφνικά βρέθηκα με ένα βιβλίο αυτοβιογραφικού χαρακτήρα. Έγραψα απλώς ότι σκεφτόμουνα. Πολλά πράγματα έτσι ή αλλιώς ξέχασα να τα γράψω. Αυτό είναι το βιβλίο. Εάν λέει κάτι για τον κόσμο δεν ξέρω.

Πειραματίζεστε με διάφορους ρυθμούς και σε διαφορετικές φόρμες και για την ακρίβεια «σπάτε» τις φόρμες. Έχω όμως την αίσθηση πως οι συνθέσεις σας αγκαλιάζουν πολλά πράγματα, πως θα μπορούσατε να γράψετε μουσική σε οποιαδήποτε γλώσσα, πως «χωράνε» οποιαδήποτε γλώσσα…
Κυρίως αυτοσχεδιάζω. Που σημαίνει ότι κινούμαι ελεύθερα σε όλα τα είδη. Με τις φόρμες πειραματίζομαι από το 1974. Τίποτα δεν μου άρεσε όπως ήταν και πάντα προσπαθούσα μια διαφορετική προσέγγιση. Ακόμα και στα τραγούδια. Έχω παίξει τα πάντα οπότε οι επιρροές είναι πολλές. Τώρα αυτά που γράφω είναι για Κρουστά οπότε εκεί χρησιμοποιούνται φόρμες που προέρχονται από τις διαφορετικές επιρροές που έχω.

Τελικά κρουστός ή …ντράμερ (γέλια);
Πάντα Ντράμερ.

Μέσα στη κρίση που μέρα με τη μέρα βαθαίνει όλο και περισσότερο πόσο εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να υποστηρίξει την τέχνη του, την δική του εργασία; Από την άλλη η τέχνη λειτουργεί ως φάρμακο σε αυτήν την άρρωστη κατάσταση, ως αντίδοτο κόντρα στους δύσκολους καιρούς;
Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα έτσι κι αλλιώς. Αλλά η τέχνη λειτουργούσε πάντα κόντρα στους καιρούς. Οι μεγάλοι δημιουργοί δεν είχαν τις απόλυτες συνθήκες για να δημιουργήσουν. Όποτε η ανθρωπότητα βρίσκεται σε τέλμα γεννιούνται τα καινούργια πράγματα. Αυτό θα γίνει και τώρα. Αλλά και το ότι η κοινωνία ήταν για χρόνια μακριά από την τέχνη έπαιξε ρόλο στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης και στα ρατσιστικά και κανιβαλιστικά φαινόμενα που χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή.

Την Πέμπτη 6 Φλεβάρη θα εμφανιστείτε σε έναν όμορφο καινούργιο χώρο το «ΠαSαγιο» όπου θα παρουσιάσετε την μουσική παράσταση «Ταξίδι στο φως» μαζί με την Άννα Καρλαύτη και τον Γιάννη Σιδηρά. Πείτε μας δυο λόγια για αυτό το έργο.
Η Παράσταση είναι του Γιάννη Σιδηρά και της Άννας Καρλάυτη και εγώ συμμετέχω. Πρόκειται για την πορεία της χώρας τα τελευταία 50 χρόνια από την δολοφονία του Λαμπράκη μέχρι σήμερα μέσα από το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι.

Σήμερα θα συμμετάσχουν οι:
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΚΗΣ πιάνο
ΦΕΝΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ φωνή, πιάνο
ΒΕΡΟΝΙΚΗ ΠΙΕΛΙΤΣΑ φωνή
Δεν θα είναι η Άννα Καρλάυτη εκτάκτως. 

Τα επόμενα μουσικά σχέδια του Νίκου Τουλιάτου είναι; Να περιμένουμε κάποιο δισκογραφικό βήμα;
Έχω έτοιμα 5 CD LIVE για να κυκλοφορήσουν. Ελπίζω μέσα στο 2014 να γίνει. Πρόκειται για ηχογραφήσεις ζωντανές από την ΡΩΜΗ, το ΜΑΡΟΚΟ, 3πλο CD με ηχογραφήσεις από διάφορες εποχές, διπλό CD από live στην Αθήνα και ένα CD με διασκευές γνωστών Ελληνικών και Ξένων τραγουδιών...

Κάτι για το τέλος… Μέσα σε αυτό το χάος κάνετε όνειρα;
Πάντα. Δεν είμαι απαισιόδοξος. Δηλώνω ενημερωμένος αισιόδοξος… δηλαδή όχι αφελής. Και θα είμαι παρών σε ότι μπορεί να κινήσει την ιστορία προς τα εμπρός με όποιον τρόπο μπορώ...

Link: https://www.facebook.com/tzeronymo